🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno bendato gli occhi del partecipante. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    bendàre : zawiązywać
    ben||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika bendàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente bendàre

    io bendo
    🔊
    tu bendi
    🔊
    lui/lei/Lei benda
    🔊
    noi bendiamo
    🔊
    voi bendate
    🔊
    loro bendano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto bendàre

    io bendavo
    🔊
    tu bendavi
    🔊
    lui/lei/Lei bendava
    🔊
    noi bendavamo
    🔊
    voi bendavate
    🔊
    loro bendavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice bendàre

    io benderò
    🔊
    tu benderai
    🔊
    lui/lei/Lei benderà
    🔊
    noi benderemo
    🔊
    voi benderete
    🔊
    loro benderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto bendàre

    io bendai
    🔊
    tu bendasti
    🔊
    lui/lei/Lei bendò
    🔊
    noi bendammo
    🔊
    voi bendaste
    🔊
    loro bendarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore bendàre

    io avrò bendato
    🔊
    tu avrai bendato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà bendato
    🔊
    noi avremo bendato
    🔊
    voi avrete bendato
    🔊
    loro avranno bendato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo bendàre

    io ho bendato
    🔊
    tu hai bendato
    🔊
    lui/lei/Lei ha bendato
    🔊
    noi abbiamo bendato
    🔊
    voi avete bendato
    🔊
    loro hanno bendato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo bendàre

    io avevo bendato
    🔊
    tu avevi bendato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva bendato
    🔊
    noi avevamo bendato
    🔊
    voi avevate bendato
    🔊
    loro avevano bendato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto bendàre

    io ebbi bendato
    🔊
    tu avesti bendato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe bendato
    🔊
    noi avemmo bendato
    🔊
    voi aveste bendato
    🔊
    loro ebbero bendato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika bendàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente bendàre

    io bendi
    🔊
    tu bendi
    🔊
    lui/lei/Lei bendi
    🔊
    noi bendiamo
    🔊
    voi bendiate
    🔊
    loro bendino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto bendàre

    io bendassi
    🔊
    tu bendassi
    🔊
    lui/lei/Lei bendasse
    🔊
    noi bendassimo
    🔊
    voi bendaste
    🔊
    loro bendassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato bendàre

    io abbia bendato
    🔊
    tu abbia bendato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia bendato
    🔊
    noi abbiamo bendato
    🔊
    voi abbiate bendato
    🔊
    loro abbiano bendato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato bendàre

    io avessi bendato
    🔊
    tu avessi bendato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse bendato
    🔊
    noi avessimo bendato
    🔊
    voi aveste bendato
    🔊
    loro avessero bendato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika bendàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente bendàre

    io benderei
    🔊
    tu benderesti
    🔊
    lui/lei/Lei benderebbe
    🔊
    noi benderemmo
    🔊
    voi bendereste
    🔊
    loro benderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato bendàre

    io avrei bendato
    🔊
    tu avresti bendato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe bendato
    🔊
    noi avremmo bendato
    🔊
    voi avreste bendato
    🔊
    loro avrebbero bendato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika bendàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo bendàre

    tu benda
    🔊
    noi bendiamo
    🔊
    voi bendate
    🔊

    Congiuntivo bendàre

    Lei bendi
    🔊
    Che lui/lei bendi
    🔊
    Che loro bendino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!