🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha benvoluto il suo vicino. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    benvolére : chcieć dobrze, życzyć dobrze
    ben|vo||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika benvolére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente benvolére

    io benvolgo
    🔊
    tu benvoli
    🔊
    lui/lei/Lei benvole
    🔊
    noi benveniamo
    🔊
    voi benvolate
    🔊
    loro benvolgono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto benvolére

    io benvolgevo
    🔊
    tu benvolvevi
    🔊
    lui/lei/Lei benvolgeva
    🔊
    noi benvolgevamo
    🔊
    voi benvolgevate
    🔊
    loro benvolgevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice benvolére

    io benvorrò
    🔊
    tu benvorrerai
    🔊
    lui/lei/Lei benvorrerà
    🔊
    noi benvorreremo
    🔊
    voi benvorrerete
    🔊
    loro benvorreranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto benvolére

    io benvenni
    🔊
    tu benvenisti
    🔊
    lui/lei/Lei benvenne
    🔊
    noi benvenimmo
    🔊
    voi benveniste
    🔊
    loro benvennero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore benvolére

    io avrò benvoluto
    🔊
    tu avrai benvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà benvoluto
    🔊
    noi avremo benvoluto
    🔊
    voi avrete benvoluto
    🔊
    loro avranno benvoluto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo benvolére

    io ho benvoluto
    🔊
    tu hai benvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei ha benvoluto
    🔊
    noi abbiamo benvoluto
    🔊
    voi avete benvoluto
    🔊
    loro hanno benvoluto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo benvolére

    io avevo benvoluto
    🔊
    tu avevi benvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva benvoluto
    🔊
    noi avevamo benvoluto
    🔊
    voi avevate benvoluto
    🔊
    loro avevano benvoluto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto benvolére

    io ebbi benvoluto
    🔊
    tu avesti benvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe benvoluto
    🔊
    noi avemmo benvoluto
    🔊
    voi aveste benvoluto
    🔊
    loro ebbero benvoluto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika benvolére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente benvolére

    io benvoglia
    🔊
    tu benvoglia
    🔊
    lui/lei/Lei benvoglia
    🔊
    noi benvogliamo
    🔊
    voi benvogliate
    🔊
    loro benvogliano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto benvolére

    io benvolessi
    🔊
    tu benvolessi
    🔊
    lui/lei/Lei benvolesse
    🔊
    noi benvolessimo
    🔊
    voi benvoleste
    🔊
    loro benvolessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato benvolére

    io abbia benvoluto
    🔊
    tu abbia benvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia benvoluto
    🔊
    noi abbiamo benvoluto
    🔊
    voi abbiate benvoluto
    🔊
    loro abbiano benvoluto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato benvolére

    io avessi benvoluto
    🔊
    tu avessi benvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse benvoluto
    🔊
    noi avessimo benvoluto
    🔊
    voi aveste benvoluto
    🔊
    loro avessero benvoluto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika benvolére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente benvolére

    io benvorrei
    🔊
    tu benvorresti
    🔊
    lui/lei/Lei benvorrebbe
    🔊
    noi benvorremmo
    🔊
    voi benvorreste
    🔊
    loro benvorrebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato benvolére

    io avrei benvoluto
    🔊
    tu avresti benvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe benvoluto
    🔊
    noi avremmo benvoluto
    🔊
    voi avreste benvoluto
    🔊
    loro avrebbero benvoluto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika benvolére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo benvolére

    tu benvolti
    🔊
    noi benvolgiamo
    🔊
    voi benvolgete
    🔊

    Congiuntivo benvolére

    Lei benvoglia
    🔊
    Che lui/lei benvoglia
    🔊
    Che loro benvogliano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!