🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha bisbigliato una parola. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    bisbigliàre : szepczeć
    bi|sbi|glià|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika bisbigliàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente bisbigliàre

    io bisbiglio
    🔊
    tu bisbigli
    🔊
    lui/lei/Lei bisbiglia
    🔊
    noi bisbigliamo
    🔊
    voi bisbigliate
    🔊
    loro bisbigliano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto bisbigliàre

    io bisbigliavo
    🔊
    tu bisbigliavi
    🔊
    lui/lei/Lei bisbigliava
    🔊
    noi bisbigliavamo
    🔊
    voi bisbigliavate
    🔊
    loro bisbigliavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice bisbigliàre

    io bisbiglierò
    🔊
    tu bisbiglierai
    🔊
    lui/lei/Lei bisbiglierà
    🔊
    noi bisbiglieremo
    🔊
    voi bisbiglierete
    🔊
    loro bisbiglieranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto bisbigliàre

    io bisbigliai
    🔊
    tu bisbigliasti
    🔊
    lui/lei/Lei bisbigliò
    🔊
    noi bisbigliammo
    🔊
    voi bisbigliaste
    🔊
    loro bisbigliarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore bisbigliàre

    io avrò bisbigliato
    🔊
    tu avrai bisbigliato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà bisbigliato
    🔊
    noi avremo bisbigliato
    🔊
    voi avrete bisbigliato
    🔊
    loro avranno bisbigliato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo bisbigliàre

    io ho bisbigliato
    🔊
    tu hai bisbigliato
    🔊
    lui/lei/Lei ha bisbigliato
    🔊
    noi abbiamo bisbigliato
    🔊
    voi avete bisbigliato
    🔊
    loro hanno bisbigliato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo bisbigliàre

    io avevo bisbigliato
    🔊
    tu avevi bisbigliato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva bisbigliato
    🔊
    noi avevamo bisbigliato
    🔊
    voi avevate bisbigliato
    🔊
    loro avevano bisbigliato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto bisbigliàre

    io ebbi bisbigliato
    🔊
    tu avesti bisbigliato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe bisbigliato
    🔊
    noi avemmo bisbigliato
    🔊
    voi aveste bisbigliato
    🔊
    loro ebbero bisbigliato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika bisbigliàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente bisbigliàre

    io bisbigli
    🔊
    tu bisbigli
    🔊
    lui/lei/Lei bisbigli
    🔊
    noi bisbigliamo
    🔊
    voi bisbigliate
    🔊
    loro bisbiglino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto bisbigliàre

    io bisbigliassi
    🔊
    tu bisbigliassi
    🔊
    lui/lei/Lei bisbigliasse
    🔊
    noi bisbigliassimo
    🔊
    voi bisbigliaste
    🔊
    loro bisbigliassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato bisbigliàre

    io abbia bisbigliato
    🔊
    tu abbia bisbigliato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia bisbigliato
    🔊
    noi abbiamo bisbigliato
    🔊
    voi abbiate bisbigliato
    🔊
    loro abbiano bisbigliato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato bisbigliàre

    io avessi bisbigliato
    🔊
    tu avessi bisbigliato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse bisbigliato
    🔊
    noi avessimo bisbigliato
    🔊
    voi aveste bisbigliato
    🔊
    loro avessero bisbigliato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika bisbigliàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente bisbigliàre

    io bisbiglierei
    🔊
    tu bisbiglieresti
    🔊
    lui/lei/Lei bisbiglierebbe
    🔊
    noi bisbiglieremmo
    🔊
    voi bisbigliereste
    🔊
    loro bisbiglierebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato bisbigliàre

    io avrei bisbigliato
    🔊
    tu avresti bisbigliato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe bisbigliato
    🔊
    noi avremmo bisbigliato
    🔊
    voi avreste bisbigliato
    🔊
    loro avrebbero bisbigliato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika bisbigliàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo bisbigliàre

    tu bisbiglia
    🔊
    noi bisbigliamo
    🔊
    voi bisbigliate
    🔊

    Congiuntivo bisbigliàre

    Lei bisbigli
    🔊
    Che lui/lei bisbigli
    🔊
    Che loro bisbiglino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!