🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha buttato via il vecchio giornale. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    buttàre : wyrzucić
    but||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika buttàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente buttàre

    io butto
    🔊
    tu butti
    🔊
    lui/lei/Lei butta
    🔊
    noi buttiamo
    🔊
    voi buttate
    🔊
    loro buttano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto buttàre

    io buttavo
    🔊
    tu buttavi
    🔊
    lui/lei/Lei buttava
    🔊
    noi buttavamo
    🔊
    voi buttavate
    🔊
    loro buttavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice buttàre

    io butterò
    🔊
    tu butterai
    🔊
    lui/lei/Lei butterà
    🔊
    noi butteremo
    🔊
    voi butterete
    🔊
    loro butteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto buttàre

    io buttai
    🔊
    tu buttasti
    🔊
    lui/lei/Lei buttò
    🔊
    noi buttammo
    🔊
    voi buttaste
    🔊
    loro buttarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore buttàre

    io avrò buttato
    🔊
    tu avrai buttato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà buttato
    🔊
    noi avremo buttato
    🔊
    voi avrete buttato
    🔊
    loro avranno buttato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo buttàre

    io ho buttato
    🔊
    tu hai buttato
    🔊
    lui/lei/Lei ha buttato
    🔊
    noi abbiamo buttato
    🔊
    voi avete buttato
    🔊
    loro hanno buttato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo buttàre

    io avevo buttato
    🔊
    tu avevi buttato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva buttato
    🔊
    noi avevamo buttato
    🔊
    voi avevate buttato
    🔊
    loro avevano buttato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto buttàre

    io ebbi buttato
    🔊
    tu avesti buttato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe buttato
    🔊
    noi avemmo buttato
    🔊
    voi aveste buttato
    🔊
    loro ebbero buttato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika buttàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente buttàre

    io butti
    🔊
    tu butti
    🔊
    lui/lei/Lei butti
    🔊
    noi buttiamo
    🔊
    voi buttiate
    🔊
    loro buttino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto buttàre

    io buttassi
    🔊
    tu buttassi
    🔊
    lui/lei/Lei buttasse
    🔊
    noi buttassimo
    🔊
    voi buttaste
    🔊
    loro buttassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato buttàre

    io abbia buttato
    🔊
    tu abbia buttato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia buttato
    🔊
    noi abbiamo buttato
    🔊
    voi abbiate buttato
    🔊
    loro abbiano buttato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato buttàre

    io avessi buttato
    🔊
    tu avessi buttato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse buttato
    🔊
    noi avessimo buttato
    🔊
    voi aveste buttato
    🔊
    loro avessero buttato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika buttàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente buttàre

    io butterei
    🔊
    tu butteresti
    🔊
    lui/lei/Lei butterebbe
    🔊
    noi butteremmo
    🔊
    voi buttereste
    🔊
    loro butterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato buttàre

    io avrei buttato
    🔊
    tu avresti buttato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe buttato
    🔊
    noi avremmo buttato
    🔊
    voi avreste buttato
    🔊
    loro avrebbero buttato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika buttàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo buttàre

    tu butta
    🔊
    noi buttiamo
    🔊
    voi buttate
    🔊

    Congiuntivo buttàre

    Lei butti
    🔊
    Che lui/lei butti
    🔊
    Che loro buttino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!