🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il cane ha cacato nel giardino. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    cacàre : robić
    ca||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika cacàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente cacàre

    io caco
    🔊
    tu cachi
    🔊
    lui/lei/Lei caca
    🔊
    noi cachiamo
    🔊
    voi cacate
    🔊
    loro cacano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto cacàre

    io cacavo
    🔊
    tu cacavi
    🔊
    lui/lei/Lei cacava
    🔊
    noi cacavamo
    🔊
    voi cacavate
    🔊
    loro cacavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice cacàre

    io cacherò
    🔊
    tu cacherai
    🔊
    lui/lei/Lei cacherà
    🔊
    noi cacheremo
    🔊
    voi cacherete
    🔊
    loro cacheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto cacàre

    io cacai
    🔊
    tu cacasti
    🔊
    lui/lei/Lei cacò
    🔊
    noi cacammo
    🔊
    voi cacaste
    🔊
    loro cacarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore cacàre

    io avrò cacato
    🔊
    tu avrai cacato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà cacato
    🔊
    noi avremo cacato
    🔊
    voi avrete cacato
    🔊
    loro avranno cacato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo cacàre

    io ho cacato
    🔊
    tu hai cacato
    🔊
    lui/lei/Lei ha cacato
    🔊
    noi abbiamo cacato
    🔊
    voi avete cacato
    🔊
    loro hanno cacato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo cacàre

    io avevo cacato
    🔊
    tu avevi cacato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva cacato
    🔊
    noi avevamo cacato
    🔊
    voi avevate cacato
    🔊
    loro avevano cacato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto cacàre

    io ebbi cacato
    🔊
    tu avesti cacato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe cacato
    🔊
    noi avemmo cacato
    🔊
    voi aveste cacato
    🔊
    loro ebbero cacato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika cacàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente cacàre

    io cachi
    🔊
    tu cachi
    🔊
    lui/lei/Lei cachi
    🔊
    noi cachiamo
    🔊
    voi cachiate
    🔊
    loro cachino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto cacàre

    io cacassi
    🔊
    tu cacassi
    🔊
    lui/lei/Lei cacasse
    🔊
    noi cacassimo
    🔊
    voi cacaste
    🔊
    loro cacassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato cacàre

    io abbia cacato
    🔊
    tu abbia cacato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia cacato
    🔊
    noi abbiamo cacato
    🔊
    voi abbiate cacato
    🔊
    loro abbiano cacato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato cacàre

    io avessi cacato
    🔊
    tu avessi cacato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse cacato
    🔊
    noi avessimo cacato
    🔊
    voi aveste cacato
    🔊
    loro avessero cacato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika cacàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente cacàre

    io cacherei
    🔊
    tu cacheresti
    🔊
    lui/lei/Lei cacherebbe
    🔊
    noi cacheremmo
    🔊
    voi cachereste
    🔊
    loro cacherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato cacàre

    io avrei cacato
    🔊
    tu avresti cacato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe cacato
    🔊
    noi avremmo cacato
    🔊
    voi avreste cacato
    🔊
    loro avrebbero cacato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika cacàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo cacàre

    tu caca
    🔊
    noi cachiamo
    🔊
    voi cacate
    🔊

    Congiuntivo cacàre

    Lei cachi
    🔊
    Che lui/lei cachi
    🔊
    Che loro cachino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!