🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha calmato i nervi della folla. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    calmàre : uspokajać
    cal||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika calmàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente calmàre

    io calmo
    🔊
    tu calmi
    🔊
    lui/lei/Lei calma
    🔊
    noi calmiamo
    🔊
    voi calmate
    🔊
    loro calmano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto calmàre

    io calmavo
    🔊
    tu calmavi
    🔊
    lui/lei/Lei calmava
    🔊
    noi calmavamo
    🔊
    voi calmavate
    🔊
    loro calmavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice calmàre

    io calmerò
    🔊
    tu calmerai
    🔊
    lui/lei/Lei calmerà
    🔊
    noi calmeremo
    🔊
    voi calmerete
    🔊
    loro calmeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto calmàre

    io calmai
    🔊
    tu calmasti
    🔊
    lui/lei/Lei calmò
    🔊
    noi calmammo
    🔊
    voi calmaste
    🔊
    loro calmarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore calmàre

    io avrò calmato
    🔊
    tu avrai calmato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà calmato
    🔊
    noi avremo calmato
    🔊
    voi avrete calmato
    🔊
    loro avranno calmato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo calmàre

    io ho calmato
    🔊
    tu hai calmato
    🔊
    lui/lei/Lei ha calmato
    🔊
    noi abbiamo calmato
    🔊
    voi avete calmato
    🔊
    loro hanno calmato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo calmàre

    io avevo calmato
    🔊
    tu avevi calmato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva calmato
    🔊
    noi avevamo calmato
    🔊
    voi avevate calmato
    🔊
    loro avevano calmato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto calmàre

    io ebbi calmato
    🔊
    tu avesti calmato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe calmato
    🔊
    noi avemmo calmato
    🔊
    voi aveste calmato
    🔊
    loro ebbero calmato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika calmàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente calmàre

    io calmi
    🔊
    tu calmi
    🔊
    lui/lei/Lei calmi
    🔊
    noi calmiamo
    🔊
    voi calmiate
    🔊
    loro calmino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto calmàre

    io calmassi
    🔊
    tu calmassi
    🔊
    lui/lei/Lei calmasse
    🔊
    noi calmassimo
    🔊
    voi calmaste
    🔊
    loro calmassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato calmàre

    io abbia calmato
    🔊
    tu abbia calmato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia calmato
    🔊
    noi abbiamo calmato
    🔊
    voi abbiate calmato
    🔊
    loro abbiano calmato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato calmàre

    io avessi calmato
    🔊
    tu avessi calmato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse calmato
    🔊
    noi avessimo calmato
    🔊
    voi aveste calmato
    🔊
    loro avessero calmato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika calmàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente calmàre

    io calmerei
    🔊
    tu calmeresti
    🔊
    lui/lei/Lei calmerebbe
    🔊
    noi calmeremmo
    🔊
    voi calmereste
    🔊
    loro calmerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato calmàre

    io avrei calmato
    🔊
    tu avresti calmato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe calmato
    🔊
    noi avremmo calmato
    🔊
    voi avreste calmato
    🔊
    loro avrebbero calmato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika calmàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo calmàre

    tu calma
    🔊
    noi calmiamo
    🔊
    voi calmate
    🔊

    Congiuntivo calmàre

    Lei calmi
    🔊
    Che lui/lei calmi
    🔊
    Che loro calmino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!