🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Si sono calmati dopo il litigio. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    calmàrsi : uspokoić się, ukoić się
    cal|màr|si : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika calmàrsi

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente calmàrsi

    io mi calmo
    🔊
    tu ti calmi
    🔊
    lui/lei/Lei si calma
    🔊
    noi ci calmiamo
    🔊
    voi vi calmate
    🔊
    loro si calmano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto calmàrsi

    io mi calmavo
    🔊
    tu ti calmavi
    🔊
    lui/lei/Lei si calmava
    🔊
    noi ci calmavamo
    🔊
    voi vi calmavate
    🔊
    loro si calmavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice calmàrsi

    io mi calmerò
    🔊
    tu ti calmerai
    🔊
    lui/lei/Lei si calmerà
    🔊
    noi ci calmeremo
    🔊
    voi vi calmerete
    🔊
    loro si calmeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto calmàrsi

    io mi calmai
    🔊
    tu ti calmasti
    🔊
    lui/lei/Lei si calmò
    🔊
    noi ci calmammo
    🔊
    voi vi calmaste
    🔊
    loro si calmarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore calmàrsi

    io mi sarò calmato(a)
    🔊
    tu ti sarai calmato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà calmato(a)
    🔊
    noi ci saremo calmati(e)
    🔊
    voi vi sarete calmati(e)
    🔊
    loro si saranno calmati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo calmàrsi

    io mi sono calmato(a)
    🔊
    tu ti sei calmato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è calmato(a)
    🔊
    noi ci siamo calmati(e)
    🔊
    voi vi siete calmati(e)
    🔊
    loro si sono calmati(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo calmàrsi

    io mi ero calmato(a)
    🔊
    tu ti eri calmato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era calmato(a)
    🔊
    noi ci eravamo calmati(e)
    🔊
    voi vi eravate calmati(e)
    🔊
    loro si erano calmati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto calmàrsi

    io mi fui calmato(a)
    🔊
    tu ti fosti calmato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu calmato(a)
    🔊
    noi ci fummo calmati(e)
    🔊
    voi vi foste calmati(e)
    🔊
    loro si furono calmati(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika calmàrsi

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente calmàrsi

    io mi calmi
    🔊
    tu ti calmi
    🔊
    lui/lei/Lei si calmi
    🔊
    noi ci calmiamo
    🔊
    voi vi calmiate
    🔊
    loro si calmino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto calmàrsi

    io mi calmassi
    🔊
    tu ti calmassi
    🔊
    lui/lei/Lei si calmasse
    🔊
    noi ci calmassimo
    🔊
    voi vi calmaste
    🔊
    loro si calmassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato calmàrsi

    io mi sia calmato(a)
    🔊
    tu ti sia calmato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia calmato(a)
    🔊
    noi ci siamo calmati(e)
    🔊
    voi vi siate calmati(e)
    🔊
    loro si siano calmati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato calmàrsi

    io mi fossi calmato(a)
    🔊
    tu ti fossi calmato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse calmato(a)
    🔊
    noi ci fossimo calmati(e)
    🔊
    voi vi foste calmati(e)
    🔊
    loro si fossero calmati(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika calmàrsi

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente calmàrsi

    io mi calmerei
    🔊
    tu ti calmeresti
    🔊
    lui/lei/Lei si calmerebbe
    🔊
    noi ci calmeremmo
    🔊
    voi vi calmereste
    🔊
    loro si calmerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato calmàrsi

    io mi sarei calmato(a)
    🔊
    tu ti saresti calmato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe calmato(a)
    🔊
    noi ci saremmo calmati(e)
    🔊
    voi vi sareste calmati(e)
    🔊
    loro si sarebbero calmati(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika calmàrsi

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo calmàrsi

    tu calmati
    🔊
    noi calmiamoci
    🔊
    voi calmatevi
    🔊

    Congiuntivo calmàrsi

    Lei si calmi
    🔊
    Che lui/lei si calmi
    🔊
    Che loro si calmino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!