🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Mi piace cantare sotto la doccia.
    cantare : śpiewać, wykonywać
    can||re : (accento grave)

    indicativo cantare. Tryb oznajmujący czasownika cantare


    Tempo semplice

    cantare presente

    io canto
    🔊
    tu canti
    🔊
    lui/lei/Lei canta
    🔊
    noi cantiamo
    🔊
    voi cantate
    🔊
    loro cantano
    🔊
    Tempo semplice

    cantare imperfetto

    io cantavo
    🔊
    tu cantavi
    🔊
    lui/lei/Lei cantava
    🔊
    noi cantavamo
    🔊
    voi cantavate
    🔊
    loro cantavano
    🔊

    Tempo semplice

    cantare futuro semplice

    io canterò
    🔊
    tu canterai
    🔊
    lui/lei/Lei canterà
    🔊
    noi canteremo
    🔊
    voi canterete
    🔊
    loro canteranno
    🔊
    Tempo semplice

    cantare passato remoto

    io cantai
    🔊
    tu cantasti
    🔊
    lui/lei/Lei cantò
    🔊
    noi cantammo
    🔊
    voi cantaste
    🔊
    loro cantarono
    🔊

    Tempo composto

    cantare futuro anteriore

    io avrò cantato
    🔊
    tu avrai cantato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà cantato
    🔊
    noi avremo cantato
    🔊
    voi avrete cantato
    🔊
    loro avranno cantato
    🔊
    Tempo composto

    cantare passato prossimo

    io ho cantato
    🔊
    tu hai cantato
    🔊
    lui/lei/Lei ha cantato
    🔊
    noi abbiamo cantato
    🔊
    voi avete cantato
    🔊
    loro hanno cantato
    🔊

    Tempo composto

    cantare trapassato prossimo

    io avevo cantato
    🔊
    tu avevi cantato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva cantato
    🔊
    noi avevamo cantato
    🔊
    voi avevate cantato
    🔊
    loro avevano cantato
    🔊
    Tempo composto

    cantare trapassato remoto

    io ebbi cantato
    🔊
    tu avesti cantato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe cantato
    🔊
    noi avemmo cantato
    🔊
    voi aveste cantato
    🔊
    loro ebbero cantato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo cantare. Tryb łączący czasownika cantare


    Tempo semplice

    cantare congiuntivo presente

    io canti
    🔊
    tu canti
    🔊
    lui/lei/Lei canti
    🔊
    noi cantiamo
    🔊
    voi cantiate
    🔊
    loro cantino
    🔊
    Tempo semplice

    cantare congiuntivo imperfetto

    io cantassi
    🔊
    tu cantassi
    🔊
    lui/lei/Lei cantasse
    🔊
    noi cantassimo
    🔊
    voi cantaste
    🔊
    loro cantassero
    🔊

    Tempo composto

    cantare congiuntivo passato

    io abbia cantato
    🔊
    tu abbia cantato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia cantato
    🔊
    noi abbiamo cantato
    🔊
    voi abbiate cantato
    🔊
    loro abbiano cantato
    🔊
    Tempo composto

    cantare congiuntivo trapassato

    io avessi cantato
    🔊
    tu avessi cantato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse cantato
    🔊
    noi avessimo cantato
    🔊
    voi aveste cantato
    🔊
    loro avessero cantato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale cantare. Tryb warunkowy czasownika cantare


    Tempo semplice

    cantare condizionale presente

    io canterei
    🔊
    tu canteresti
    🔊
    lui/lei/Lei canterebbe
    🔊
    noi canteremmo
    🔊
    voi cantereste
    🔊
    loro canterebbero
    🔊
    Tempo composto

    cantare condizionale passato

    io avrei cantato
    🔊
    tu avresti cantato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe cantato
    🔊
    noi avremmo cantato
    🔊
    voi avreste cantato
    🔊
    loro avrebbero cantato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo cantare. Tryb rozkazujący czasownika cantare


    cantare imperativo

    tu canta
    🔊
    noi cantiamo
    🔊
    voi cantate
    🔊

    cantare congiuntivo esortativo

    Lei canti
    🔊
    Che lui/lei canti
    🔊
    Che loro cantino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!