🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha chiamato il dottore per un consiglio. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    chiamàre : wołać
    chia||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika chiamàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente chiamàre

    io chiamo
    🔊
    tu chiami
    🔊
    lui/lei/Lei chiama
    🔊
    noi chiamiamo
    🔊
    voi chiamate
    🔊
    loro chiamano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto chiamàre

    io chiamavo
    🔊
    tu chiamavi
    🔊
    lui/lei/Lei chiamava
    🔊
    noi chiamavamo
    🔊
    voi chiamavate
    🔊
    loro chiamavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice chiamàre

    io chiamerò
    🔊
    tu chiamerai
    🔊
    lui/lei/Lei chiamerà
    🔊
    noi chiameremo
    🔊
    voi chiamerete
    🔊
    loro chiameranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto chiamàre

    io chiamai
    🔊
    tu chiamasti
    🔊
    lui/lei/Lei chiamò
    🔊
    noi chiamammo
    🔊
    voi chiamaste
    🔊
    loro chiamarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore chiamàre

    io avrò chiamato
    🔊
    tu avrai chiamato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà chiamato
    🔊
    noi avremo chiamato
    🔊
    voi avrete chiamato
    🔊
    loro avranno chiamato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo chiamàre

    io ho chiamato
    🔊
    tu hai chiamato
    🔊
    lui/lei/Lei ha chiamato
    🔊
    noi abbiamo chiamato
    🔊
    voi avete chiamato
    🔊
    loro hanno chiamato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo chiamàre

    io avevo chiamato
    🔊
    tu avevi chiamato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva chiamato
    🔊
    noi avevamo chiamato
    🔊
    voi avevate chiamato
    🔊
    loro avevano chiamato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto chiamàre

    io ebbi chiamato
    🔊
    tu avesti chiamato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe chiamato
    🔊
    noi avemmo chiamato
    🔊
    voi aveste chiamato
    🔊
    loro ebbero chiamato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika chiamàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente chiamàre

    io chiami
    🔊
    tu chiami
    🔊
    lui/lei/Lei chiami
    🔊
    noi chiamiamo
    🔊
    voi chiamiate
    🔊
    loro chiamino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto chiamàre

    io chiamassi
    🔊
    tu chiamassi
    🔊
    lui/lei/Lei chiamasse
    🔊
    noi chiamassimo
    🔊
    voi chiamaste
    🔊
    loro chiamassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato chiamàre

    io abbia chiamato
    🔊
    tu abbia chiamato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia chiamato
    🔊
    noi abbiamo chiamato
    🔊
    voi abbiate chiamato
    🔊
    loro abbiano chiamato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato chiamàre

    io avessi chiamato
    🔊
    tu avessi chiamato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse chiamato
    🔊
    noi avessimo chiamato
    🔊
    voi aveste chiamato
    🔊
    loro avessero chiamato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika chiamàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente chiamàre

    io chiamerei
    🔊
    tu chiameresti
    🔊
    lui/lei/Lei chiamerebbe
    🔊
    noi chiameremmo
    🔊
    voi chiamereste
    🔊
    loro chiamerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato chiamàre

    io avrei chiamato
    🔊
    tu avresti chiamato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe chiamato
    🔊
    noi avremmo chiamato
    🔊
    voi avreste chiamato
    🔊
    loro avrebbero chiamato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika chiamàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo chiamàre

    tu chiama
    🔊
    noi chiamiamo
    🔊
    voi chiamate
    🔊

    Congiuntivo chiamàre

    Lei chiami
    🔊
    Che lui/lei chiami
    🔊
    Che loro chiamino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!