🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha coniugato i verbi in modo corretto. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    coniugàre : łączyć, spajać
    co|niu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika coniugàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente coniugàre

    io coniugo
    🔊
    tu coniughi
    🔊
    lui/lei/Lei coniuga
    🔊
    noi coniughiamo
    🔊
    voi coniugate
    🔊
    loro coniugano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto coniugàre

    io coniugavo
    🔊
    tu coniugavi
    🔊
    lui/lei/Lei coniugava
    🔊
    noi coniugavamo
    🔊
    voi coniugavate
    🔊
    loro coniugavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice coniugàre

    io coniugherò
    🔊
    tu coniugherai
    🔊
    lui/lei/Lei coniugherà
    🔊
    noi coniugheremo
    🔊
    voi coniugherete
    🔊
    loro coniugheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto coniugàre

    io coniugai
    🔊
    tu coniugasti
    🔊
    lui/lei/Lei coniugò
    🔊
    noi coniugammo
    🔊
    voi coniugaste
    🔊
    loro coniugarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore coniugàre

    io avrò coniugato
    🔊
    tu avrai coniugato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà coniugato
    🔊
    noi avremo coniugato
    🔊
    voi avrete coniugato
    🔊
    loro avranno coniugato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo coniugàre

    io ho coniugato
    🔊
    tu hai coniugato
    🔊
    lui/lei/Lei ha coniugato
    🔊
    noi abbiamo coniugato
    🔊
    voi avete coniugato
    🔊
    loro hanno coniugato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo coniugàre

    io avevo coniugato
    🔊
    tu avevi coniugato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva coniugato
    🔊
    noi avevamo coniugato
    🔊
    voi avevate coniugato
    🔊
    loro avevano coniugato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto coniugàre

    io ebbi coniugato
    🔊
    tu avesti coniugato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe coniugato
    🔊
    noi avemmo coniugato
    🔊
    voi aveste coniugato
    🔊
    loro ebbero coniugato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika coniugàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente coniugàre

    io coniughi
    🔊
    tu coniughi
    🔊
    lui/lei/Lei coniughi
    🔊
    noi coniughiamo
    🔊
    voi coniughiate
    🔊
    loro coniughino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto coniugàre

    io coniugassi
    🔊
    tu coniugassi
    🔊
    lui/lei/Lei coniugasse
    🔊
    noi coniugassimo
    🔊
    voi coniugaste
    🔊
    loro coniugassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato coniugàre

    io abbia coniugato
    🔊
    tu abbia coniugato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia coniugato
    🔊
    noi abbiamo coniugato
    🔊
    voi abbiate coniugato
    🔊
    loro abbiano coniugato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato coniugàre

    io avessi coniugato
    🔊
    tu avessi coniugato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse coniugato
    🔊
    noi avessimo coniugato
    🔊
    voi aveste coniugato
    🔊
    loro avessero coniugato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika coniugàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente coniugàre

    io coniugherei
    🔊
    tu coniugheresti
    🔊
    lui/lei/Lei coniugherebbe
    🔊
    noi coniugheremmo
    🔊
    voi coniughereste
    🔊
    loro coniugherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato coniugàre

    io avrei coniugato
    🔊
    tu avresti coniugato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe coniugato
    🔊
    noi avremmo coniugato
    🔊
    voi avreste coniugato
    🔊
    loro avrebbero coniugato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika coniugàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo coniugàre

    tu coniuga
    🔊
    noi coniughiamo
    🔊
    voi coniugate
    🔊

    Congiuntivo coniugàre

    Lei coniughi
    🔊
    Che lui/lei coniughi
    🔊
    Che loro coniughino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!