🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Gli animali hanno copulato durante la stagione. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    copulàre : kopulować, łączyć się
    co|pu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika copulàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente copulàre

    io copulo
    🔊
    tu copuli
    🔊
    lui/lei/Lei copula
    🔊
    noi copuliamo
    🔊
    voi copulate
    🔊
    loro copulano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto copulàre

    io copulavo
    🔊
    tu copulavi
    🔊
    lui/lei/Lei copulava
    🔊
    noi copulavamo
    🔊
    voi copulavate
    🔊
    loro copulavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice copulàre

    io copulerò
    🔊
    tu copulerai
    🔊
    lui/lei/Lei copulerà
    🔊
    noi copuleremo
    🔊
    voi copulerete
    🔊
    loro copuleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto copulàre

    io copulai
    🔊
    tu copulasti
    🔊
    lui/lei/Lei copulò
    🔊
    noi copulammo
    🔊
    voi copulaste
    🔊
    loro copularono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore copulàre

    io avrò copulato
    🔊
    tu avrai copulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà copulato
    🔊
    noi avremo copulato
    🔊
    voi avrete copulato
    🔊
    loro avranno copulato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo copulàre

    io ho copulato
    🔊
    tu hai copulato
    🔊
    lui/lei/Lei ha copulato
    🔊
    noi abbiamo copulato
    🔊
    voi avete copulato
    🔊
    loro hanno copulato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo copulàre

    io avevo copulato
    🔊
    tu avevi copulato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva copulato
    🔊
    noi avevamo copulato
    🔊
    voi avevate copulato
    🔊
    loro avevano copulato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto copulàre

    io ebbi copulato
    🔊
    tu avesti copulato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe copulato
    🔊
    noi avemmo copulato
    🔊
    voi aveste copulato
    🔊
    loro ebbero copulato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika copulàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente copulàre

    io copuli
    🔊
    tu copuli
    🔊
    lui/lei/Lei copuli
    🔊
    noi copuliamo
    🔊
    voi copuliate
    🔊
    loro copulino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto copulàre

    io copulassi
    🔊
    tu copulassi
    🔊
    lui/lei/Lei copulasse
    🔊
    noi copulassimo
    🔊
    voi copulaste
    🔊
    loro copulassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato copulàre

    io abbia copulato
    🔊
    tu abbia copulato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia copulato
    🔊
    noi abbiamo copulato
    🔊
    voi abbiate copulato
    🔊
    loro abbiano copulato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato copulàre

    io avessi copulato
    🔊
    tu avessi copulato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse copulato
    🔊
    noi avessimo copulato
    🔊
    voi aveste copulato
    🔊
    loro avessero copulato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika copulàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente copulàre

    io copulerei
    🔊
    tu copuleresti
    🔊
    lui/lei/Lei copulerebbe
    🔊
    noi copuleremmo
    🔊
    voi copulereste
    🔊
    loro copulerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato copulàre

    io avrei copulato
    🔊
    tu avresti copulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe copulato
    🔊
    noi avremmo copulato
    🔊
    voi avreste copulato
    🔊
    loro avrebbero copulato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika copulàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo copulàre

    tu copula
    🔊
    noi copuliamo
    🔊
    voi copulate
    🔊

    Congiuntivo copulàre

    Lei copuli
    🔊
    Che lui/lei copuli
    🔊
    Che loro copulino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!