🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha costato molti sforzi. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    costàre : kosztować
    co|stà|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika costàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente costàre

    io costo
    🔊
    tu costi
    🔊
    lui/lei/Lei costa
    🔊
    noi costiamo
    🔊
    voi costate
    🔊
    loro costano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto costàre

    io costavo
    🔊
    tu costavi
    🔊
    lui/lei/Lei costava
    🔊
    noi costavamo
    🔊
    voi costavate
    🔊
    loro costavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice costàre

    io costerò
    🔊
    tu costerai
    🔊
    lui/lei/Lei costerà
    🔊
    noi costeremo
    🔊
    voi costerete
    🔊
    loro costeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto costàre

    io costai
    🔊
    tu costasti
    🔊
    lui/lei/Lei costò
    🔊
    noi costammo
    🔊
    voi costaste
    🔊
    loro costarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore costàre

    io avrò costato
    🔊
    tu avrai costato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà costato
    🔊
    noi avremo costato
    🔊
    voi avrete costato
    🔊
    loro avranno costato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo costàre

    io ho costato
    🔊
    tu hai costato
    🔊
    lui/lei/Lei ha costato
    🔊
    noi abbiamo costato
    🔊
    voi avete costato
    🔊
    loro hanno costato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo costàre

    io avevo costato
    🔊
    tu avevi costato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva costato
    🔊
    noi avevamo costato
    🔊
    voi avevate costato
    🔊
    loro avevano costato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto costàre

    io ebbi costato
    🔊
    tu avesti costato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe costato
    🔊
    noi avemmo costato
    🔊
    voi aveste costato
    🔊
    loro ebbero costato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika costàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente costàre

    io costi
    🔊
    tu costi
    🔊
    lui/lei/Lei costi
    🔊
    noi costiamo
    🔊
    voi costiate
    🔊
    loro costino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto costàre

    io costassi
    🔊
    tu costassi
    🔊
    lui/lei/Lei costasse
    🔊
    noi costassimo
    🔊
    voi costaste
    🔊
    loro costassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato costàre

    io abbia costato
    🔊
    tu abbia costato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia costato
    🔊
    noi abbiamo costato
    🔊
    voi abbiate costato
    🔊
    loro abbiano costato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato costàre

    io avessi costato
    🔊
    tu avessi costato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse costato
    🔊
    noi avessimo costato
    🔊
    voi aveste costato
    🔊
    loro avessero costato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika costàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente costàre

    io costerei
    🔊
    tu costeresti
    🔊
    lui/lei/Lei costerebbe
    🔊
    noi costeremmo
    🔊
    voi costereste
    🔊
    loro costerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato costàre

    io avrei costato
    🔊
    tu avresti costato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe costato
    🔊
    noi avremmo costato
    🔊
    voi avreste costato
    🔊
    loro avrebbero costato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika costàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo costàre

    tu costa
    🔊
    noi costiamo
    🔊
    voi costate
    🔊

    Congiuntivo costàre

    Lei costi
    🔊
    Che lui/lei costi
    🔊
    Che loro costino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!