🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha costipato i documenti. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    costipàre : zapchać
    co|sti||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika costipàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente costipàre

    io costipo
    🔊
    tu costipi
    🔊
    lui/lei/Lei costipa
    🔊
    noi costipiamo
    🔊
    voi costipate
    🔊
    loro costipano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto costipàre

    io costipavo
    🔊
    tu costipavi
    🔊
    lui/lei/Lei costipava
    🔊
    noi costipavamo
    🔊
    voi costipavate
    🔊
    loro costipavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice costipàre

    io costiperò
    🔊
    tu costiperai
    🔊
    lui/lei/Lei costiperà
    🔊
    noi costiperemo
    🔊
    voi costiperete
    🔊
    loro costiperanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto costipàre

    io costipai
    🔊
    tu costipasti
    🔊
    lui/lei/Lei costipò
    🔊
    noi costipammo
    🔊
    voi costipaste
    🔊
    loro costiparono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore costipàre

    io avrò costipato
    🔊
    tu avrai costipato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà costipato
    🔊
    noi avremo costipato
    🔊
    voi avrete costipato
    🔊
    loro avranno costipato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo costipàre

    io ho costipato
    🔊
    tu hai costipato
    🔊
    lui/lei/Lei ha costipato
    🔊
    noi abbiamo costipato
    🔊
    voi avete costipato
    🔊
    loro hanno costipato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo costipàre

    io avevo costipato
    🔊
    tu avevi costipato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva costipato
    🔊
    noi avevamo costipato
    🔊
    voi avevate costipato
    🔊
    loro avevano costipato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto costipàre

    io ebbi costipato
    🔊
    tu avesti costipato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe costipato
    🔊
    noi avemmo costipato
    🔊
    voi aveste costipato
    🔊
    loro ebbero costipato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika costipàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente costipàre

    io costipi
    🔊
    tu costipi
    🔊
    lui/lei/Lei costipi
    🔊
    noi costipiamo
    🔊
    voi costipiate
    🔊
    loro costipino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto costipàre

    io costipassi
    🔊
    tu costipassi
    🔊
    lui/lei/Lei costipasse
    🔊
    noi costipassimo
    🔊
    voi costipaste
    🔊
    loro costipassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato costipàre

    io abbia costipato
    🔊
    tu abbia costipato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia costipato
    🔊
    noi abbiamo costipato
    🔊
    voi abbiate costipato
    🔊
    loro abbiano costipato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato costipàre

    io avessi costipato
    🔊
    tu avessi costipato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse costipato
    🔊
    noi avessimo costipato
    🔊
    voi aveste costipato
    🔊
    loro avessero costipato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika costipàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente costipàre

    io costiperei
    🔊
    tu costiperesti
    🔊
    lui/lei/Lei costiperebbe
    🔊
    noi costiperemmo
    🔊
    voi costipereste
    🔊
    loro costiperebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato costipàre

    io avrei costipato
    🔊
    tu avresti costipato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe costipato
    🔊
    noi avremmo costipato
    🔊
    voi avreste costipato
    🔊
    loro avrebbero costipato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika costipàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo costipàre

    tu costipa
    🔊
    noi costipiamo
    🔊
    voi costipate
    🔊

    Congiuntivo costipàre

    Lei costipi
    🔊
    Che lui/lei costipi
    🔊
    Che loro costipino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!