🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ho cucito il vestito con molta attenzione.
    verbo irregolare
    cucire : szyć
    cu||re : (accento grave)

    indicativo cucire. Tryb oznajmujący czasownika cucire


    Tempo semplice

    cucire presente

    io cucio
    🔊
    tu cuci
    🔊
    lui/lei/Lei cuce
    🔊
    noi cuciamo
    🔊
    voi cucite
    🔊
    loro cuciono
    🔊
    Tempo semplice

    cucire imperfetto

    io cucivo
    🔊
    tu cucivi
    🔊
    lui/lei/Lei cuciva
    🔊
    noi cucivamo
    🔊
    voi cucivate
    🔊
    loro cucivano
    🔊

    Tempo semplice

    cucire futuro semplice

    io cucirò
    🔊
    tu cucirai
    🔊
    lui/lei/Lei cucirà
    🔊
    noi cuciremo
    🔊
    voi cucirete
    🔊
    loro cuciranno
    🔊
    Tempo semplice

    cucire passato remoto

    io cucii
    🔊
    tu cucisti
    🔊
    lui/lei/Lei cucì
    🔊
    noi cucimmo
    🔊
    voi cuciste
    🔊
    loro cucirono
    🔊

    Tempo composto

    cucire futuro anteriore

    io avrò cucito
    🔊
    tu avrai cucito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà cucito
    🔊
    noi avremo cucito
    🔊
    voi avrete cucito
    🔊
    loro avranno cucito
    🔊
    Tempo composto

    cucire passato prossimo

    io ho cucito
    🔊
    tu hai cucito
    🔊
    lui/lei/Lei ha cucito
    🔊
    noi abbiamo cucito
    🔊
    voi avete cucito
    🔊
    loro hanno cucito
    🔊

    Tempo composto

    cucire trapassato prossimo

    io avevo cucito
    🔊
    tu avevi cucito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva cucito
    🔊
    noi avevamo cucito
    🔊
    voi avevate cucito
    🔊
    loro avevano cucito
    🔊
    Tempo composto

    cucire trapassato remoto

    io ebbi cucito
    🔊
    tu avesti cucito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe cucito
    🔊
    noi avemmo cucito
    🔊
    voi aveste cucito
    🔊
    loro ebbero cucito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo cucire. Tryb łączący czasownika cucire


    Tempo semplice

    cucire congiuntivo presente

    io cucia
    🔊
    tu cucia
    🔊
    lui/lei/Lei cucia
    🔊
    noi cuciamo
    🔊
    voi cuciate
    🔊
    loro cuciano
    🔊
    Tempo semplice

    cucire congiuntivo imperfetto

    io cucissi
    🔊
    tu cucissi
    🔊
    lui/lei/Lei cucisse
    🔊
    noi cucissimo
    🔊
    voi cuciste
    🔊
    loro cucissero
    🔊

    Tempo composto

    cucire congiuntivo passato

    io abbia cucito
    🔊
    tu abbia cucito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia cucito
    🔊
    noi abbiamo cucito
    🔊
    voi abbiate cucito
    🔊
    loro abbiano cucito
    🔊
    Tempo composto

    cucire congiuntivo trapassato

    io avessi cucito
    🔊
    tu avessi cucito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse cucito
    🔊
    noi avessimo cucito
    🔊
    voi aveste cucito
    🔊
    loro avessero cucito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale cucire. Tryb warunkowy czasownika cucire


    Tempo semplice

    cucire condizionale presente

    io cucirei
    🔊
    tu cuciresti
    🔊
    lui/lei/Lei cucirebbe
    🔊
    noi cuciremmo
    🔊
    voi cucireste
    🔊
    loro cucirebbero
    🔊
    Tempo composto

    cucire condizionale passato

    io avrei cucito
    🔊
    tu avresti cucito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe cucito
    🔊
    noi avremmo cucito
    🔊
    voi avreste cucito
    🔊
    loro avrebbero cucito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo cucire. Tryb rozkazujący czasownika cucire


    cucire imperativo

    tu cuci
    🔊
    noi cuciamo
    🔊
    voi cucite
    🔊

    cucire congiuntivo esortativo

    Lei cucia
    🔊
    Che lui/lei cucia
    🔊
    Che loro cuciano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!