🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha cullato il bambino tra le braccia. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    cullàre : kołysać się
    cul||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika cullàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente cullàre

    io cullo
    🔊
    tu culli
    🔊
    lui/lei/Lei culla
    🔊
    noi culliamo
    🔊
    voi cullate
    🔊
    loro cullano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto cullàre

    io cullavo
    🔊
    tu cullavi
    🔊
    lui/lei/Lei cullava
    🔊
    noi cullavamo
    🔊
    voi cullavate
    🔊
    loro cullavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice cullàre

    io cullerò
    🔊
    tu cullerai
    🔊
    lui/lei/Lei cullerà
    🔊
    noi culleremo
    🔊
    voi cullerete
    🔊
    loro culleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto cullàre

    io cullai
    🔊
    tu cullasti
    🔊
    lui/lei/Lei cullò
    🔊
    noi cullammo
    🔊
    voi cullaste
    🔊
    loro cullarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore cullàre

    io avrò cullato
    🔊
    tu avrai cullato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà cullato
    🔊
    noi avremo cullato
    🔊
    voi avrete cullato
    🔊
    loro avranno cullato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo cullàre

    io ho cullato
    🔊
    tu hai cullato
    🔊
    lui/lei/Lei ha cullato
    🔊
    noi abbiamo cullato
    🔊
    voi avete cullato
    🔊
    loro hanno cullato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo cullàre

    io avevo cullato
    🔊
    tu avevi cullato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva cullato
    🔊
    noi avevamo cullato
    🔊
    voi avevate cullato
    🔊
    loro avevano cullato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto cullàre

    io ebbi cullato
    🔊
    tu avesti cullato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe cullato
    🔊
    noi avemmo cullato
    🔊
    voi aveste cullato
    🔊
    loro ebbero cullato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika cullàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente cullàre

    io culli
    🔊
    tu culli
    🔊
    lui/lei/Lei culli
    🔊
    noi culliamo
    🔊
    voi culliate
    🔊
    loro cullino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto cullàre

    io cullassi
    🔊
    tu cullassi
    🔊
    lui/lei/Lei cullasse
    🔊
    noi cullassimo
    🔊
    voi cullaste
    🔊
    loro cullassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato cullàre

    io abbia cullato
    🔊
    tu abbia cullato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia cullato
    🔊
    noi abbiamo cullato
    🔊
    voi abbiate cullato
    🔊
    loro abbiano cullato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato cullàre

    io avessi cullato
    🔊
    tu avessi cullato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse cullato
    🔊
    noi avessimo cullato
    🔊
    voi aveste cullato
    🔊
    loro avessero cullato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika cullàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente cullàre

    io cullerei
    🔊
    tu culleresti
    🔊
    lui/lei/Lei cullerebbe
    🔊
    noi culleremmo
    🔊
    voi cullereste
    🔊
    loro cullerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato cullàre

    io avrei cullato
    🔊
    tu avresti cullato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe cullato
    🔊
    noi avremmo cullato
    🔊
    voi avreste cullato
    🔊
    loro avrebbero cullato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika cullàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo cullàre

    tu culla
    🔊
    noi culliamo
    🔊
    voi cullate
    🔊

    Congiuntivo cullàre

    Lei culli
    🔊
    Che lui/lei culli
    🔊
    Che loro cullino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!