🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Si è curato delle sue ferite. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    curàrsi : dbać o siebie
    cu|ràr|si : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika curàrsi

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente curàrsi

    io mi curo
    🔊
    tu ti curi
    🔊
    lui/lei/Lei si cura
    🔊
    noi ci curiamo
    🔊
    voi vi curate
    🔊
    loro si curano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto curàrsi

    io mi curavo
    🔊
    tu ti curavi
    🔊
    lui/lei/Lei si curava
    🔊
    noi ci curavamo
    🔊
    voi vi curavate
    🔊
    loro si curavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice curàrsi

    io mi curerò
    🔊
    tu ti curerai
    🔊
    lui/lei/Lei si curerà
    🔊
    noi ci cureremo
    🔊
    voi vi curerete
    🔊
    loro si cureranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto curàrsi

    io mi curai
    🔊
    tu ti curasti
    🔊
    lui/lei/Lei si curò
    🔊
    noi ci curammo
    🔊
    voi vi curaste
    🔊
    loro si curarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore curàrsi

    io mi sarò curato(a)
    🔊
    tu ti sarai curato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà curato(a)
    🔊
    noi ci saremo curati(e)
    🔊
    voi vi sarete curati(e)
    🔊
    loro si saranno curati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo curàrsi

    io mi sono curato(a)
    🔊
    tu ti sei curato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è curato(a)
    🔊
    noi ci siamo curati(e)
    🔊
    voi vi siete curati(e)
    🔊
    loro si sono curati(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo curàrsi

    io mi ero curato(a)
    🔊
    tu ti eri curato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era curato(a)
    🔊
    noi ci eravamo curati(e)
    🔊
    voi vi eravate curati(e)
    🔊
    loro si erano curati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto curàrsi

    io mi fui curato(a)
    🔊
    tu ti fosti curato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu curato(a)
    🔊
    noi ci fummo curati(e)
    🔊
    voi vi foste curati(e)
    🔊
    loro si furono curati(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika curàrsi

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente curàrsi

    io mi curi
    🔊
    tu ti curi
    🔊
    lui/lei/Lei si curi
    🔊
    noi ci curiamo
    🔊
    voi vi curiate
    🔊
    loro si curino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto curàrsi

    io mi curassi
    🔊
    tu ti curassi
    🔊
    lui/lei/Lei si curasse
    🔊
    noi ci curassimo
    🔊
    voi vi curaste
    🔊
    loro si curassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato curàrsi

    io mi sia curato(a)
    🔊
    tu ti sia curato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia curato(a)
    🔊
    noi ci siamo curati(e)
    🔊
    voi vi siate curati(e)
    🔊
    loro si siano curati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato curàrsi

    io mi fossi curato(a)
    🔊
    tu ti fossi curato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse curato(a)
    🔊
    noi ci fossimo curati(e)
    🔊
    voi vi foste curati(e)
    🔊
    loro si fossero curati(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika curàrsi

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente curàrsi

    io mi curerei
    🔊
    tu ti cureresti
    🔊
    lui/lei/Lei si curerebbe
    🔊
    noi ci cureremmo
    🔊
    voi vi curereste
    🔊
    loro si curerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato curàrsi

    io mi sarei curato(a)
    🔊
    tu ti saresti curato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe curato(a)
    🔊
    noi ci saremmo curati(e)
    🔊
    voi vi sareste curati(e)
    🔊
    loro si sarebbero curati(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika curàrsi

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo curàrsi

    tu curati
    🔊
    noi curiamoci
    🔊
    voi curatevi
    🔊

    Congiuntivo curàrsi

    Lei si curi
    🔊
    Che lui/lei si curi
    🔊
    Che loro si curino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!