🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    È stato decretato lo stato di emergenza. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    decretàre : dekretować
    de|cre||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika decretàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente decretàre

    io decreto
    🔊
    tu decreti
    🔊
    lui/lei/Lei decreta
    🔊
    noi decretiamo
    🔊
    voi decretate
    🔊
    loro decretano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto decretàre

    io decretavo
    🔊
    tu decretavi
    🔊
    lui/lei/Lei decretava
    🔊
    noi decretavamo
    🔊
    voi decretavate
    🔊
    loro decretavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice decretàre

    io decreterò
    🔊
    tu decreterai
    🔊
    lui/lei/Lei decreterà
    🔊
    noi decreteremo
    🔊
    voi decreterete
    🔊
    loro decreteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto decretàre

    io decretai
    🔊
    tu decretasti
    🔊
    lui/lei/Lei decretò
    🔊
    noi decretammo
    🔊
    voi decretaste
    🔊
    loro decretarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore decretàre

    io avrò decretato
    🔊
    tu avrai decretato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà decretato
    🔊
    noi avremo decretato
    🔊
    voi avrete decretato
    🔊
    loro avranno decretato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo decretàre

    io ho decretato
    🔊
    tu hai decretato
    🔊
    lui/lei/Lei ha decretato
    🔊
    noi abbiamo decretato
    🔊
    voi avete decretato
    🔊
    loro hanno decretato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo decretàre

    io avevo decretato
    🔊
    tu avevi decretato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva decretato
    🔊
    noi avevamo decretato
    🔊
    voi avevate decretato
    🔊
    loro avevano decretato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto decretàre

    io ebbi decretato
    🔊
    tu avesti decretato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe decretato
    🔊
    noi avemmo decretato
    🔊
    voi aveste decretato
    🔊
    loro ebbero decretato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika decretàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente decretàre

    io decreti
    🔊
    tu decreti
    🔊
    lui/lei/Lei decreti
    🔊
    noi decretiamo
    🔊
    voi decretiate
    🔊
    loro decretino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto decretàre

    io decretassi
    🔊
    tu decretassi
    🔊
    lui/lei/Lei decretasse
    🔊
    noi decretassimo
    🔊
    voi decretaste
    🔊
    loro decretassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato decretàre

    io abbia decretato
    🔊
    tu abbia decretato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia decretato
    🔊
    noi abbiamo decretato
    🔊
    voi abbiate decretato
    🔊
    loro abbiano decretato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato decretàre

    io avessi decretato
    🔊
    tu avessi decretato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse decretato
    🔊
    noi avessimo decretato
    🔊
    voi aveste decretato
    🔊
    loro avessero decretato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika decretàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente decretàre

    io decreterei
    🔊
    tu decreteresti
    🔊
    lui/lei/Lei decreterebbe
    🔊
    noi decreteremmo
    🔊
    voi decretereste
    🔊
    loro decreterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato decretàre

    io avrei decretato
    🔊
    tu avresti decretato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe decretato
    🔊
    noi avremmo decretato
    🔊
    voi avreste decretato
    🔊
    loro avrebbero decretato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika decretàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo decretàre

    tu decreta
    🔊
    noi decretiamo
    🔊
    voi decretate
    🔊

    Congiuntivo decretàre

    Lei decreti
    🔊
    Che lui/lei decreti
    🔊
    Che loro decretino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!