W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Il medico ha diagnosticato una malattia rara. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
diagnosticàre : diagnozować
di|a|gno|sti|cà|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika diagnosticàre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
Tempo semplice
Presente diagnosticàre |
||
io | diagnostico |
🔊
|
tu | diagnostichi |
🔊
|
lui/lei/Lei | diagnostica |
🔊
|
noi | diagnostichiamo |
🔊
|
voi | diagnosticate |
🔊
|
loro | diagnosticano |
🔊
|
Tempo semplice
Imperfetto diagnosticàre |
||
io | diagnosticavo |
🔊
|
tu | diagnosticavi |
🔊
|
lui/lei/Lei | diagnosticava |
🔊
|
noi | diagnosticavamo |
🔊
|
voi | diagnosticavate |
🔊
|
loro | diagnosticavano |
🔊
|
Tempo semplice
Futuro semplice diagnosticàre |
||
io | diagnosticherò |
🔊
|
tu | diagnosticherai |
🔊
|
lui/lei/Lei | diagnosticherà |
🔊
|
noi | diagnosticheremo |
🔊
|
voi | diagnosticherete |
🔊
|
loro | diagnosticheranno |
🔊
|
Tempo semplice
Passato remoto diagnosticàre |
||
io | diagnosticai |
🔊
|
tu | diagnosticasti |
🔊
|
lui/lei/Lei | diagnosticò |
🔊
|
noi | diagnosticammo |
🔊
|
voi | diagnosticaste |
🔊
|
loro | diagnosticarono |
🔊
|
Tempo composto
Futuro anteriore diagnosticàre |
||
io | avrò diagnosticato |
🔊
|
tu | avrai diagnosticato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà diagnosticato |
🔊
|
noi | avremo diagnosticato |
🔊
|
voi | avrete diagnosticato |
🔊
|
loro | avranno diagnosticato |
🔊
|
Tempo composto
Passato prossimo diagnosticàre |
||
io | ho diagnosticato |
🔊
|
tu | hai diagnosticato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha diagnosticato |
🔊
|
noi | abbiamo diagnosticato |
🔊
|
voi | avete diagnosticato |
🔊
|
loro | hanno diagnosticato |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato prossimo diagnosticàre |
||
io | avevo diagnosticato |
🔊
|
tu | avevi diagnosticato |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva diagnosticato |
🔊
|
noi | avevamo diagnosticato |
🔊
|
voi | avevate diagnosticato |
🔊
|
loro | avevano diagnosticato |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato remoto diagnosticàre |
||
io | ebbi diagnosticato |
🔊
|
tu | avesti diagnosticato |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe diagnosticato |
🔊
|
noi | avemmo diagnosticato |
🔊
|
voi | aveste diagnosticato |
🔊
|
loro | ebbero diagnosticato |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika diagnosticàre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
Tempo semplice
Congiuntivo presente diagnosticàre |
||
io | diagnostichi |
🔊
|
tu | diagnostichi |
🔊
|
lui/lei/Lei | diagnostichi |
🔊
|
noi | diagnostichiamo |
🔊
|
voi | diagnostichiate |
🔊
|
loro | diagnostichino |
🔊
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto diagnosticàre |
||
io | diagnosticassi |
🔊
|
tu | diagnosticassi |
🔊
|
lui/lei/Lei | diagnosticasse |
🔊
|
noi | diagnosticassimo |
🔊
|
voi | diagnosticaste |
🔊
|
loro | diagnosticassero |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo passato diagnosticàre |
||
io | abbia diagnosticato |
🔊
|
tu | abbia diagnosticato |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia diagnosticato |
🔊
|
noi | abbiamo diagnosticato |
🔊
|
voi | abbiate diagnosticato |
🔊
|
loro | abbiano diagnosticato |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato diagnosticàre |
||
io | avessi diagnosticato |
🔊
|
tu | avessi diagnosticato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse diagnosticato |
🔊
|
noi | avessimo diagnosticato |
🔊
|
voi | aveste diagnosticato |
🔊
|
loro | avessero diagnosticato |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika diagnosticàre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
Tempo semplice
Condizionale presente diagnosticàre |
||
io | diagnosticherei |
🔊
|
tu | diagnosticheresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | diagnosticherebbe |
🔊
|
noi | diagnosticheremmo |
🔊
|
voi | diagnostichereste |
🔊
|
loro | diagnosticherebbero |
🔊
|
Tempo composto
Condizionale passato diagnosticàre |
||
io | avrei diagnosticato |
🔊
|
tu | avresti diagnosticato |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe diagnosticato |
🔊
|
noi | avremmo diagnosticato |
🔊
|
voi | avreste diagnosticato |
🔊
|
loro | avrebbero diagnosticato |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika diagnosticàre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo diagnosticàre |
||
tu | diagnostica |
🔊
|
noi | diagnostichiamo |
🔊
|
voi | diagnosticate |
🔊
|
Congiuntivo diagnosticàre |
||
Lei | diagnostichi |
🔊
|
Che lui/lei | diagnostichi |
🔊
|
Che loro | diagnostichino |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!