🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha diffidato delle promesse. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    diffidàre : nie ufać
    dif|fi||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika diffidàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente diffidàre

    io diffido
    🔊
    tu diffidi
    🔊
    lui/lei/Lei diffida
    🔊
    noi diffidiamo
    🔊
    voi diffidate
    🔊
    loro diffidano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto diffidàre

    io diffidavo
    🔊
    tu diffidavi
    🔊
    lui/lei/Lei diffidava
    🔊
    noi diffidavamo
    🔊
    voi diffidavate
    🔊
    loro diffidavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice diffidàre

    io diffiderò
    🔊
    tu diffiderai
    🔊
    lui/lei/Lei diffiderà
    🔊
    noi diffideremo
    🔊
    voi diffiderete
    🔊
    loro diffideranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto diffidàre

    io diffidai
    🔊
    tu diffidasti
    🔊
    lui/lei/Lei diffidò
    🔊
    noi diffidammo
    🔊
    voi diffidaste
    🔊
    loro diffidarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore diffidàre

    io avrò diffidato
    🔊
    tu avrai diffidato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà diffidato
    🔊
    noi avremo diffidato
    🔊
    voi avrete diffidato
    🔊
    loro avranno diffidato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo diffidàre

    io ho diffidato
    🔊
    tu hai diffidato
    🔊
    lui/lei/Lei ha diffidato
    🔊
    noi abbiamo diffidato
    🔊
    voi avete diffidato
    🔊
    loro hanno diffidato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo diffidàre

    io avevo diffidato
    🔊
    tu avevi diffidato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva diffidato
    🔊
    noi avevamo diffidato
    🔊
    voi avevate diffidato
    🔊
    loro avevano diffidato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto diffidàre

    io ebbi diffidato
    🔊
    tu avesti diffidato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe diffidato
    🔊
    noi avemmo diffidato
    🔊
    voi aveste diffidato
    🔊
    loro ebbero diffidato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika diffidàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente diffidàre

    io diffidi
    🔊
    tu diffidi
    🔊
    lui/lei/Lei diffidi
    🔊
    noi diffidiamo
    🔊
    voi diffidiate
    🔊
    loro diffidino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto diffidàre

    io diffidassi
    🔊
    tu diffidassi
    🔊
    lui/lei/Lei diffidasse
    🔊
    noi diffidassimo
    🔊
    voi diffidaste
    🔊
    loro diffidassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato diffidàre

    io abbia diffidato
    🔊
    tu abbia diffidato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia diffidato
    🔊
    noi abbiamo diffidato
    🔊
    voi abbiate diffidato
    🔊
    loro abbiano diffidato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato diffidàre

    io avessi diffidato
    🔊
    tu avessi diffidato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse diffidato
    🔊
    noi avessimo diffidato
    🔊
    voi aveste diffidato
    🔊
    loro avessero diffidato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika diffidàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente diffidàre

    io diffiderei
    🔊
    tu diffideresti
    🔊
    lui/lei/Lei diffiderebbe
    🔊
    noi diffideremmo
    🔊
    voi diffidereste
    🔊
    loro diffiderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato diffidàre

    io avrei diffidato
    🔊
    tu avresti diffidato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe diffidato
    🔊
    noi avremmo diffidato
    🔊
    voi avreste diffidato
    🔊
    loro avrebbero diffidato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika diffidàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo diffidàre

    tu diffida
    🔊
    noi diffidiamo
    🔊
    voi diffidate
    🔊

    Congiuntivo diffidàre

    Lei diffidi
    🔊
    Che lui/lei diffidi
    🔊
    Che loro diffidino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!