W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
È dipartito per un viaggio. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
dipartìre : odchodzić, wyjeżdżać
di|par|tì|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika dipartìre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente dipartìre |
||
| io | dipartisco |
🔊
|
| tu | dipartisci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dipartisce |
🔊
|
| noi | dipartiamo |
🔊
|
| voi | dipartite |
🔊
|
| loro | dipartiscono |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto dipartìre |
||
| io | dipartivo |
🔊
|
| tu | dipartivi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dipartiva |
🔊
|
| noi | dipartivamo |
🔊
|
| voi | dipartivate |
🔊
|
| loro | dipartivano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice dipartìre |
||
| io | dipartirò |
🔊
|
| tu | dipartirai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dipartirà |
🔊
|
| noi | dipartiremo |
🔊
|
| voi | dipartirete |
🔊
|
| loro | dipartiranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto dipartìre |
||
| io | dipartii |
🔊
|
| tu | dipartisti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dipartì |
🔊
|
| noi | dipartimmo |
🔊
|
| voi | dipartiste |
🔊
|
| loro | dipartirono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore dipartìre |
||
| io | sarò dipartito(a) |
🔊
|
| tu | sarai dipartito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sarà dipartito(a) |
🔊
|
| noi | saremo dipartiti(e) |
🔊
|
| voi | sarete dipartiti(e) |
🔊
|
| loro | saranno dipartiti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo dipartìre |
||
| io | sono dipartito(a) |
🔊
|
| tu | sei dipartito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | è dipartito(a) |
🔊
|
| noi | siamo dipartiti(e) |
🔊
|
| voi | siete dipartiti(e) |
🔊
|
| loro | sono dipartiti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo dipartìre |
||
| io | ero dipartito(a) |
🔊
|
| tu | eri dipartito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | era dipartito(a) |
🔊
|
| noi | eravamo dipartiti(e) |
🔊
|
| voi | eravate dipartiti(e) |
🔊
|
| loro | erano dipartiti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto dipartìre |
||
| io | fui dipartito(a) |
🔊
|
| tu | fosti dipartito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fu dipartito(a) |
🔊
|
| noi | fummo dipartiti(e) |
🔊
|
| voi | foste dipartiti(e) |
🔊
|
| loro | furono dipartiti(e) |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika dipartìre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente dipartìre |
||
| io | dipartisca |
🔊
|
| tu | dipartisca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dipartisca |
🔊
|
| noi | dipartiamo |
🔊
|
| voi | dipartiate |
🔊
|
| loro | dipartiscano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto dipartìre |
||
| io | dipartissi |
🔊
|
| tu | dipartissi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dipartisse |
🔊
|
| noi | dipartissimo |
🔊
|
| voi | dipartiste |
🔊
|
| loro | dipartissero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato dipartìre |
||
| io | sia dipartito(a) |
🔊
|
| tu | sia dipartito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sia dipartito(a) |
🔊
|
| noi | siamo dipartiti(e) |
🔊
|
| voi | siate dipartiti(e) |
🔊
|
| loro | siano dipartiti(e) |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato dipartìre |
||
| io | fossi dipartito(a) |
🔊
|
| tu | fossi dipartito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | fosse dipartito(a) |
🔊
|
| noi | fossimo dipartiti(e) |
🔊
|
| voi | foste dipartiti(e) |
🔊
|
| loro | fossero dipartiti(e) |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika dipartìre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente dipartìre |
||
| io | dipartirei |
🔊
|
| tu | dipartiresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dipartirebbe |
🔊
|
| noi | dipartiremmo |
🔊
|
| voi | dipartireste |
🔊
|
| loro | diparterebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato dipartìre |
||
| io | sarei dipartito(a) |
🔊
|
| tu | saresti dipartito(a) |
🔊
|
| lui/lei/Lei | sarebbe dipartito(a) |
🔊
|
| noi | saremmo dipartiti(e) |
🔊
|
| voi | sareste dipartiti(e) |
🔊
|
| loro | sarebbero dipartiti(e) |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika dipartìre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo dipartìre |
||
| tu | diparti |
🔊
|
| noi | dipartiamo |
🔊
|
| voi | dipartite |
🔊
|
Congiuntivo dipartìre |
||
| Lei | dipartisca |
🔊
|
| Che lui/lei | dipartisca |
🔊
|
| Che loro | dipartiscano |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!