🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hai detto la verità. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    verbo irregolare
    dìre : mówić, powiedzieć
    |re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika dìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente dìre

    io dico
    🔊
    tu dici
    🔊
    lui/lei/Lei dice
    🔊
    noi diciamo
    🔊
    voi dite
    🔊
    loro dicono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto dìre

    io dicevo
    🔊
    tu dicevi
    🔊
    lui/lei/Lei diceva
    🔊
    noi dicevamo
    🔊
    voi dicevate
    🔊
    loro dicevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice dìre

    io dirò
    🔊
    tu dirai
    🔊
    lui/lei/Lei dirà
    🔊
    noi diremo
    🔊
    voi direte
    🔊
    loro diranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto dìre

    io dissi
    🔊
    tu dicesti
    🔊
    lui/lei/Lei disse
    🔊
    noi dicemmo
    🔊
    voi diceste
    🔊
    loro dissero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore dìre

    io avrò detto
    🔊
    tu avrai detto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà detto
    🔊
    noi avremo detto
    🔊
    voi avrete detto
    🔊
    loro avranno detto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo dìre

    io ho detto
    🔊
    tu hai detto
    🔊
    lui/lei/Lei ha detto
    🔊
    noi abbiamo detto
    🔊
    voi avete detto
    🔊
    loro hanno detto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo dìre

    io avevo detto
    🔊
    tu avevi detto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva detto
    🔊
    noi avevamo detto
    🔊
    voi avevate detto
    🔊
    loro avevano detto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto dìre

    io ebbi detto
    🔊
    tu avesti detto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe detto
    🔊
    noi avemmo detto
    🔊
    voi aveste detto
    🔊
    loro ebbero detto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika dìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente dìre

    io dica
    🔊
    tu dica
    🔊
    lui/lei/Lei dica
    🔊
    noi diciamo
    🔊
    voi diciate
    🔊
    loro dicano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto dìre

    io dicessi
    🔊
    tu dicessi
    🔊
    lui/lei/Lei dicesse
    🔊
    noi dicessimo
    🔊
    voi diceste
    🔊
    loro dicessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato dìre

    io abbia detto
    🔊
    tu abbia detto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia detto
    🔊
    noi abbiamo detto
    🔊
    voi abbiate detto
    🔊
    loro abbiano detto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato dìre

    io avessi detto
    🔊
    tu avessi detto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse detto
    🔊
    noi avessimo detto
    🔊
    voi aveste detto
    🔊
    loro avessero detto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika dìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente dìre

    io direi
    🔊
    tu diresti
    🔊
    lui/lei/Lei direbbe
    🔊
    noi diremmo
    🔊
    voi direste
    🔊
    loro direbbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato dìre

    io avrei detto
    🔊
    tu avresti detto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe detto
    🔊
    noi avremmo detto
    🔊
    voi avreste detto
    🔊
    loro avrebbero detto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika dìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo dìre

    tu dì, di
    🔊
    noi diciamo
    🔊
    voi dite
    🔊

    Congiuntivo dìre

    Lei dica
    🔊
    Che lui/lei dica
    🔊
    Che loro dicano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!