W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ha disdato la sua partecipazione all’evento.
verbo irregolare
disdare : odrzucić, odmawiać
di|sdà|re
: (accento grave)
indicativo disdare. Tryb oznajmujący czasownika disdare
|
Tempo semplice
disdare presente |
||
| io | disdo |
🔊
|
| tu | disdi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disda |
🔊
|
| noi | disdiamo |
🔊
|
| voi | disdate |
🔊
|
| loro | disdano |
🔊
|
|
Tempo semplice
disdare imperfetto |
||
| io | disdavo |
🔊
|
| tu | disdavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disdava |
🔊
|
| noi | disdavamo |
🔊
|
| voi | disdavate |
🔊
|
| loro | disdavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
disdare futuro semplice |
||
| io | disderò |
🔊
|
| tu | disderai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disderà |
🔊
|
| noi | disderemo |
🔊
|
| voi | disderete |
🔊
|
| loro | disderanno |
🔊
|
|
Tempo semplice
disdare passato remoto |
||
| io | disdai |
🔊
|
| tu | disdasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disdò |
🔊
|
| noi | disdammo |
🔊
|
| voi | disdaste |
🔊
|
| loro | disdarono |
🔊
|
|
Tempo composto
disdare futuro anteriore |
||
| io | avrò disdato |
🔊
|
| tu | avrai disdato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà disdato |
🔊
|
| noi | avremo disdato |
🔊
|
| voi | avrete disdato |
🔊
|
| loro | avranno disdato |
🔊
|
|
Tempo composto
disdare passato prossimo |
||
| io | ho disdato |
🔊
|
| tu | hai disdato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha disdato |
🔊
|
| noi | abbiamo disdato |
🔊
|
| voi | avete disdato |
🔊
|
| loro | hanno disdato |
🔊
|
|
Tempo composto
disdare trapassato prossimo |
||
| io | avevo disdato |
🔊
|
| tu | avevi disdato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva disdato |
🔊
|
| noi | avevamo disdato |
🔊
|
| voi | avevate disdato |
🔊
|
| loro | avevano disdato |
🔊
|
|
Tempo composto
disdare trapassato remoto |
||
| io | ebbi disdato |
🔊
|
| tu | avesti disdato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe disdato |
🔊
|
| noi | avemmo disdato |
🔊
|
| voi | aveste disdato |
🔊
|
| loro | ebbero disdato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo disdare. Tryb łączący czasownika disdare
|
Tempo semplice
disdare congiuntivo presente |
||
| io | disdi |
🔊
|
| tu | disdi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disdi |
🔊
|
| noi | disdiamo |
🔊
|
| voi | disdiate |
🔊
|
| loro | disdino |
🔊
|
|
Tempo semplice
disdare congiuntivo imperfetto |
||
| io | disdassi |
🔊
|
| tu | disdassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disdasse |
🔊
|
| noi | disdassimo |
🔊
|
| voi | disdaste |
🔊
|
| loro | disdassero |
🔊
|
|
Tempo composto
disdare congiuntivo passato |
||
| io | abbia disdato |
🔊
|
| tu | abbia disdato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia disdato |
🔊
|
| noi | abbiamo disdato |
🔊
|
| voi | abbiate disdato |
🔊
|
| loro | abbiano disdato |
🔊
|
|
Tempo composto
disdare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi disdato |
🔊
|
| tu | avessi disdato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse disdato |
🔊
|
| noi | avessimo disdato |
🔊
|
| voi | aveste disdato |
🔊
|
| loro | avessero disdato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale disdare. Tryb warunkowy czasownika disdare
|
Tempo semplice
disdare condizionale presente |
||
| io | disderei |
🔊
|
| tu | disderesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disderebbe |
🔊
|
| noi | disderemmo |
🔊
|
| voi | disdereste |
🔊
|
| loro | disderebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
disdare condizionale passato |
||
| io | avrei disdato |
🔊
|
| tu | avresti disdato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe disdato |
🔊
|
| noi | avremmo disdato |
🔊
|
| voi | avreste disdato |
🔊
|
| loro | avrebbero disdato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo disdare. Tryb rozkazujący czasownika disdare
disdare imperativo |
||
| tu | disda |
🔊
|
| noi | disdiamo |
🔊
|
| voi | disdate |
🔊
|
disdare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | disdi |
🔊
|
| Che lui/lei | disdi |
🔊
|
| Che loro | disdino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!