W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ho disfatto la valigia dopo il viaggio.
disfare : rozbierać
di|sfà|re
: (accento grave)
indicativo disfare. Tryb oznajmujący czasownika disfare
|
Tempo semplice
disfare presente |
||
| io | disfo |
🔊
|
| tu | disfi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disfa |
🔊
|
| noi | disfiamo |
🔊
|
| voi | disfate |
🔊
|
| loro | disfano |
🔊
|
|
Tempo semplice
disfare imperfetto |
||
| io | disfavo |
🔊
|
| tu | disfavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disfava |
🔊
|
| noi | disfavamo |
🔊
|
| voi | disfavate |
🔊
|
| loro | disfavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
disfare futuro semplice |
||
| io | disferò |
🔊
|
| tu | disferai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disferà |
🔊
|
| noi | disferemo |
🔊
|
| voi | disferete |
🔊
|
| loro | disferanno |
🔊
|
|
Tempo semplice
disfare passato remoto |
||
| io | disfai |
🔊
|
| tu | disfasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disfò |
🔊
|
| noi | disfammo |
🔊
|
| voi | disfaste |
🔊
|
| loro | disfarono |
🔊
|
|
Tempo composto
disfare futuro anteriore |
||
| io | avrò disfato |
🔊
|
| tu | avrai disfato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà disfato |
🔊
|
| noi | avremo disfato |
🔊
|
| voi | avrete disfato |
🔊
|
| loro | avranno disfato |
🔊
|
|
Tempo composto
disfare passato prossimo |
||
| io | ho disfato |
🔊
|
| tu | hai disfato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha disfato |
🔊
|
| noi | abbiamo disfato |
🔊
|
| voi | avete disfato |
🔊
|
| loro | hanno disfato |
🔊
|
|
Tempo composto
disfare trapassato prossimo |
||
| io | avevo disfato |
🔊
|
| tu | avevi disfato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva disfato |
🔊
|
| noi | avevamo disfato |
🔊
|
| voi | avevate disfato |
🔊
|
| loro | avevano disfato |
🔊
|
|
Tempo composto
disfare trapassato remoto |
||
| io | ebbi disfato |
🔊
|
| tu | avesti disfato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe disfato |
🔊
|
| noi | avemmo disfato |
🔊
|
| voi | aveste disfato |
🔊
|
| loro | ebbero disfato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo disfare. Tryb łączący czasownika disfare
|
Tempo semplice
disfare congiuntivo presente |
||
| io | disfi |
🔊
|
| tu | disfi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disfi |
🔊
|
| noi | disfiamo |
🔊
|
| voi | disfiate |
🔊
|
| loro | disfino |
🔊
|
|
Tempo semplice
disfare congiuntivo imperfetto |
||
| io | disfassi |
🔊
|
| tu | disfassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disfasse |
🔊
|
| noi | disfassimo |
🔊
|
| voi | disfaste |
🔊
|
| loro | disfassero |
🔊
|
|
Tempo composto
disfare congiuntivo passato |
||
| io | abbia disfato |
🔊
|
| tu | abbia disfato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia disfato |
🔊
|
| noi | abbiamo disfato |
🔊
|
| voi | abbiate disfato |
🔊
|
| loro | abbiano disfato |
🔊
|
|
Tempo composto
disfare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi disfato |
🔊
|
| tu | avessi disfato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse disfato |
🔊
|
| noi | avessimo disfato |
🔊
|
| voi | aveste disfato |
🔊
|
| loro | avessero disfato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale disfare. Tryb warunkowy czasownika disfare
|
Tempo semplice
disfare condizionale presente |
||
| io | disferei |
🔊
|
| tu | disferesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | disferebbe |
🔊
|
| noi | disferemmo |
🔊
|
| voi | disfereste |
🔊
|
| loro | disferebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
disfare condizionale passato |
||
| io | avrei disfato |
🔊
|
| tu | avresti disfato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe disfato |
🔊
|
| noi | avremmo disfato |
🔊
|
| voi | avreste disfato |
🔊
|
| loro | avrebbero disfato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo disfare. Tryb rozkazujący czasownika disfare
disfare imperativo |
||
| tu | disfa |
🔊
|
| noi | disfiamo |
🔊
|
| voi | disfate |
🔊
|
disfare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | disfi |
🔊
|
| Che lui/lei | disfi |
🔊
|
| Che loro | disfino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!