🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha dislocato la spalla. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    dislocàre : przemieszczać, rozmieścić
    di|slo||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika dislocàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente dislocàre

    io disloco
    🔊
    tu dislochi
    🔊
    lui/lei/Lei disloca
    🔊
    noi dislochiamo
    🔊
    voi dislocate
    🔊
    loro dislocano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto dislocàre

    io dislocavo
    🔊
    tu dislocavi
    🔊
    lui/lei/Lei dislocava
    🔊
    noi dislocavamo
    🔊
    voi dislocavate
    🔊
    loro dislocavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice dislocàre

    io dislocherò
    🔊
    tu dislocherai
    🔊
    lui/lei/Lei dislocherà
    🔊
    noi dislocheremo
    🔊
    voi dislocherete
    🔊
    loro dislocheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto dislocàre

    io dislocai
    🔊
    tu dislocasti
    🔊
    lui/lei/Lei dislocò
    🔊
    noi dislocammo
    🔊
    voi dislocaste
    🔊
    loro dislocarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore dislocàre

    io avrò dislocato
    🔊
    tu avrai dislocato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà dislocato
    🔊
    noi avremo dislocato
    🔊
    voi avrete dislocato
    🔊
    loro avranno dislocato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo dislocàre

    io ho dislocato
    🔊
    tu hai dislocato
    🔊
    lui/lei/Lei ha dislocato
    🔊
    noi abbiamo dislocato
    🔊
    voi avete dislocato
    🔊
    loro hanno dislocato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo dislocàre

    io avevo dislocato
    🔊
    tu avevi dislocato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva dislocato
    🔊
    noi avevamo dislocato
    🔊
    voi avevate dislocato
    🔊
    loro avevano dislocato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto dislocàre

    io ebbi dislocato
    🔊
    tu avesti dislocato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe dislocato
    🔊
    noi avemmo dislocato
    🔊
    voi aveste dislocato
    🔊
    loro ebbero dislocato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika dislocàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente dislocàre

    io dislochi
    🔊
    tu dislochi
    🔊
    lui/lei/Lei dislochi
    🔊
    noi dislochiamo
    🔊
    voi dislochiate
    🔊
    loro dislochino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto dislocàre

    io dislocassi
    🔊
    tu dislocassi
    🔊
    lui/lei/Lei dislocasse
    🔊
    noi dislocassimo
    🔊
    voi dislocaste
    🔊
    loro dislocassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato dislocàre

    io abbia dislocato
    🔊
    tu abbia dislocato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia dislocato
    🔊
    noi abbiamo dislocato
    🔊
    voi abbiate dislocato
    🔊
    loro abbiano dislocato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato dislocàre

    io avessi dislocato
    🔊
    tu avessi dislocato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse dislocato
    🔊
    noi avessimo dislocato
    🔊
    voi aveste dislocato
    🔊
    loro avessero dislocato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika dislocàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente dislocàre

    io dislocherei
    🔊
    tu dislocheresti
    🔊
    lui/lei/Lei dislocherebbe
    🔊
    noi dislocheremmo
    🔊
    voi dislochereste
    🔊
    loro dislocherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato dislocàre

    io avrei dislocato
    🔊
    tu avresti dislocato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe dislocato
    🔊
    noi avremmo dislocato
    🔊
    voi avreste dislocato
    🔊
    loro avrebbero dislocato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika dislocàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo dislocàre

    tu disloca
    🔊
    noi dislochiamo
    🔊
    voi dislocate
    🔊

    Congiuntivo dislocàre

    Lei dislochi
    🔊
    Che lui/lei dislochi
    🔊
    Che loro dislochino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!