🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha disparso il rumoroso dibattito. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    verbo irregolare
    dispàrgere : rozpraszać
    di|spàr|ge|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika dispàrgere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente dispàrgere

    io dispargo
    🔊
    tu dispargi
    🔊
    lui/lei/Lei disparge
    🔊
    noi dispargiamo
    🔊
    voi dispargete
    🔊
    loro dispargono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto dispàrgere

    io dispargevo
    🔊
    tu dispargevi
    🔊
    lui/lei/Lei dispargeva
    🔊
    noi dispargevamo
    🔊
    voi dispargevate
    🔊
    loro dispargevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice dispàrgere

    io dispargerò
    🔊
    tu dispargerai
    🔊
    lui/lei/Lei dispargerà
    🔊
    noi dispargeremo
    🔊
    voi dispargerete
    🔊
    loro dispargeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto dispàrgere

    io disparsi
    🔊
    tu dispargesti
    🔊
    lui/lei/Lei disparse
    🔊
    noi dispargemmo
    🔊
    voi dispargeste
    🔊
    loro disparsero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore dispàrgere

    io avrò disparso
    🔊
    tu avrai disparso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà disparso
    🔊
    noi avremo disparso
    🔊
    voi avrete disparso
    🔊
    loro avranno disparso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo dispàrgere

    io ho disparso
    🔊
    tu hai disparso
    🔊
    lui/lei/Lei ha disparso
    🔊
    noi abbiamo disparso
    🔊
    voi avete disparso
    🔊
    loro hanno disparso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo dispàrgere

    io avevo disparso
    🔊
    tu avevi disparso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva disparso
    🔊
    noi avevamo disparso
    🔊
    voi avevate disparso
    🔊
    loro avevano disparso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto dispàrgere

    io ebbi disparso
    🔊
    tu avesti disparso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe disparso
    🔊
    noi avemmo disparso
    🔊
    voi aveste disparso
    🔊
    loro ebbero disparso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika dispàrgere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente dispàrgere

    io disparga
    🔊
    tu disparga
    🔊
    lui/lei/Lei disparga
    🔊
    noi dispargiamo
    🔊
    voi dispargiate
    🔊
    loro dispargano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto dispàrgere

    io dispargessi
    🔊
    tu dispargessi
    🔊
    lui/lei/Lei dispargesse
    🔊
    noi dispargessimo
    🔊
    voi dispargeste
    🔊
    loro dispargessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato dispàrgere

    io abbia disparso
    🔊
    tu abbia disparso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia disparso
    🔊
    noi abbiamo disparso
    🔊
    voi abbiate disparso
    🔊
    loro abbiano disparso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato dispàrgere

    io avessi disparso
    🔊
    tu avessi disparso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse disparso
    🔊
    noi avessimo disparso
    🔊
    voi aveste disparso
    🔊
    loro avessero disparso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika dispàrgere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente dispàrgere

    io dispargerei
    🔊
    tu dispargeresti
    🔊
    lui/lei/Lei dispargerebbe
    🔊
    noi dispargeremmo
    🔊
    voi dispargereste
    🔊
    loro dispargerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato dispàrgere

    io avrei disparso
    🔊
    tu avresti disparso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe disparso
    🔊
    noi avremmo disparso
    🔊
    voi avreste disparso
    🔊
    loro avrebbero disparso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika dispàrgere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo dispàrgere

    tu dispargi
    🔊
    noi dispargiamo
    🔊
    voi dispargete
    🔊

    Congiuntivo dispàrgere

    Lei disparga
    🔊
    Che lui/lei disparga
    🔊
    Che loro dispargano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!