W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Le foglie hanno cominciato a dispergere nella foresta.
verbo irregolare
dispergere : rozpraszać, rozrzucać
di|spèr|ge|re
: (accento grave)
indicativo dispergere. Tryb oznajmujący czasownika dispergere
Tempo semplice
dispergere presente |
||
io | dispergo |
🔊
|
tu | dispergi |
🔊
|
lui/lei/Lei | disperge |
🔊
|
noi | dispergiamo |
🔊
|
voi | dispergete |
🔊
|
loro | dispergono |
🔊
|
Tempo semplice
dispergere imperfetto |
||
io | dispergevo |
🔊
|
tu | dispergevi |
🔊
|
lui/lei/Lei | dispergeva |
🔊
|
noi | dispergevamo |
🔊
|
voi | dispergevate |
🔊
|
loro | dispergevano |
🔊
|
Tempo semplice
dispergere futuro semplice |
||
io | dispergerò |
🔊
|
tu | dispergerai |
🔊
|
lui/lei/Lei | dispergerà |
🔊
|
noi | dispergeremo |
🔊
|
voi | dispergerete |
🔊
|
loro | dispergeranno |
🔊
|
Tempo semplice
dispergere passato remoto |
||
io | dispersi |
🔊
|
tu | dispergesti |
🔊
|
lui/lei/Lei | disperse |
🔊
|
noi | dispergemmo |
🔊
|
voi | dispergeste |
🔊
|
loro | dispersero |
🔊
|
Tempo composto
dispergere futuro anteriore |
||
io | avrò disperso |
🔊
|
tu | avrai disperso |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà disperso |
🔊
|
noi | avremo disperso |
🔊
|
voi | avrete disperso |
🔊
|
loro | avranno disperso |
🔊
|
Tempo composto
dispergere passato prossimo |
||
io | ho disperso |
🔊
|
tu | hai disperso |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha disperso |
🔊
|
noi | abbiamo disperso |
🔊
|
voi | avete disperso |
🔊
|
loro | hanno disperso |
🔊
|
Tempo composto
dispergere trapassato prossimo |
||
io | avevo disperso |
🔊
|
tu | avevi disperso |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva disperso |
🔊
|
noi | avevamo disperso |
🔊
|
voi | avevate disperso |
🔊
|
loro | avevano disperso |
🔊
|
Tempo composto
dispergere trapassato remoto |
||
io | ebbi disperso |
🔊
|
tu | avesti disperso |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe disperso |
🔊
|
noi | avemmo disperso |
🔊
|
voi | aveste disperso |
🔊
|
loro | ebbero disperso |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo dispergere. Tryb łączący czasownika dispergere
Tempo semplice
dispergere congiuntivo presente |
||
io | disperga |
🔊
|
tu | disperga |
🔊
|
lui/lei/Lei | disperga |
🔊
|
noi | dispergiamo |
🔊
|
voi | dispergiate |
🔊
|
loro | dispergano |
🔊
|
Tempo semplice
dispergere congiuntivo imperfetto |
||
io | dispergessi |
🔊
|
tu | dispergessi |
🔊
|
lui/lei/Lei | dispergesse |
🔊
|
noi | dispergessimo |
🔊
|
voi | dispergeste |
🔊
|
loro | dispergessero |
🔊
|
Tempo composto
dispergere congiuntivo passato |
||
io | abbia disperso |
🔊
|
tu | abbia disperso |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia disperso |
🔊
|
noi | abbiamo disperso |
🔊
|
voi | abbiate disperso |
🔊
|
loro | abbiano disperso |
🔊
|
Tempo composto
dispergere congiuntivo trapassato |
||
io | avessi disperso |
🔊
|
tu | avessi disperso |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse disperso |
🔊
|
noi | avessimo disperso |
🔊
|
voi | aveste disperso |
🔊
|
loro | avessero disperso |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale dispergere. Tryb warunkowy czasownika dispergere
Tempo semplice
dispergere condizionale presente |
||
io | dispergerei |
🔊
|
tu | dispergeresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | dispergerebbe |
🔊
|
noi | dispergeremmo |
🔊
|
voi | dispergereste |
🔊
|
loro | dispergerebbero |
🔊
|
Tempo composto
dispergere condizionale passato |
||
io | avrei disperso |
🔊
|
tu | avresti disperso |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe disperso |
🔊
|
noi | avremmo disperso |
🔊
|
voi | avreste disperso |
🔊
|
loro | avrebbero disperso |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo dispergere. Tryb rozkazujący czasownika dispergere
dispergere imperativo |
||
tu | dispergi |
🔊
|
noi | dispergiamo |
🔊
|
voi | dispergete |
🔊
|
dispergere congiuntivo esortativo |
||
Lei | disperga |
🔊
|
Che lui/lei | disperga |
🔊
|
Che loro | dispergano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!