🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha disputato il primo posto con grande passione. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    disputàre : spierać się
    di|spu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika disputàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente disputàre

    io disputo
    🔊
    tu disputi
    🔊
    lui/lei/Lei disputa
    🔊
    noi disputiamo
    🔊
    voi disputate
    🔊
    loro disputano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto disputàre

    io disputavo
    🔊
    tu disputavi
    🔊
    lui/lei/Lei disputava
    🔊
    noi disputavamo
    🔊
    voi disputavate
    🔊
    loro disputavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice disputàre

    io disputerò
    🔊
    tu disputerai
    🔊
    lui/lei/Lei disputerà
    🔊
    noi disputeremo
    🔊
    voi disputerete
    🔊
    loro disputeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto disputàre

    io disputai
    🔊
    tu disputasti
    🔊
    lui/lei/Lei disputò
    🔊
    noi disputammo
    🔊
    voi disputaste
    🔊
    loro disputarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore disputàre

    io avrò disputato
    🔊
    tu avrai disputato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà disputato
    🔊
    noi avremo disputato
    🔊
    voi avrete disputato
    🔊
    loro avranno disputato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo disputàre

    io ho disputato
    🔊
    tu hai disputato
    🔊
    lui/lei/Lei ha disputato
    🔊
    noi abbiamo disputato
    🔊
    voi avete disputato
    🔊
    loro hanno disputato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo disputàre

    io avevo disputato
    🔊
    tu avevi disputato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva disputato
    🔊
    noi avevamo disputato
    🔊
    voi avevate disputato
    🔊
    loro avevano disputato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto disputàre

    io ebbi disputato
    🔊
    tu avesti disputato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe disputato
    🔊
    noi avemmo disputato
    🔊
    voi aveste disputato
    🔊
    loro ebbero disputato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika disputàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente disputàre

    io disputi
    🔊
    tu disputi
    🔊
    lui/lei/Lei disputi
    🔊
    noi disputiamo
    🔊
    voi disputiate
    🔊
    loro disputino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto disputàre

    io disputassi
    🔊
    tu disputassi
    🔊
    lui/lei/Lei disputasse
    🔊
    noi disputassimo
    🔊
    voi disputaste
    🔊
    loro disputassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato disputàre

    io abbia disputato
    🔊
    tu abbia disputato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia disputato
    🔊
    noi abbiamo disputato
    🔊
    voi abbiate disputato
    🔊
    loro abbiano disputato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato disputàre

    io avessi disputato
    🔊
    tu avessi disputato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse disputato
    🔊
    noi avessimo disputato
    🔊
    voi aveste disputato
    🔊
    loro avessero disputato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika disputàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente disputàre

    io disputerei
    🔊
    tu disputeresti
    🔊
    lui/lei/Lei disputerebbe
    🔊
    noi disputeremmo
    🔊
    voi disputereste
    🔊
    loro disputerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato disputàre

    io avrei disputato
    🔊
    tu avresti disputato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe disputato
    🔊
    noi avremmo disputato
    🔊
    voi avreste disputato
    🔊
    loro avrebbero disputato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika disputàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo disputàre

    tu disputa
    🔊
    noi disputiamo
    🔊
    voi disputate
    🔊

    Congiuntivo disputàre

    Lei disputi
    🔊
    Che lui/lei disputi
    🔊
    Che loro disputino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!