🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno distanziato le file per migliorare la visibilità. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    distanziàre : oddzielać
    di|stan|zià|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika distanziàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente distanziàre

    io distanzio
    🔊
    tu distanzi
    🔊
    lui/lei/Lei distanzia
    🔊
    noi distanziamo
    🔊
    voi distanziate
    🔊
    loro distanziano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto distanziàre

    io distanziavo
    🔊
    tu distanziavi
    🔊
    lui/lei/Lei distanziava
    🔊
    noi distanziavamo
    🔊
    voi distanziavate
    🔊
    loro distanziavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice distanziàre

    io distanzierò
    🔊
    tu distanzierai
    🔊
    lui/lei/Lei distanzierà
    🔊
    noi distanzieremo
    🔊
    voi distanzierete
    🔊
    loro distanzieranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto distanziàre

    io distanziai
    🔊
    tu distanziasti
    🔊
    lui/lei/Lei distanziò
    🔊
    noi distanziammo
    🔊
    voi distanziaste
    🔊
    loro distanziarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore distanziàre

    io avrò distanziato
    🔊
    tu avrai distanziato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà distanziato
    🔊
    noi avremo distanziato
    🔊
    voi avrete distanziato
    🔊
    loro avranno distanziato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo distanziàre

    io ho distanziato
    🔊
    tu hai distanziato
    🔊
    lui/lei/Lei ha distanziato
    🔊
    noi abbiamo distanziato
    🔊
    voi avete distanziato
    🔊
    loro hanno distanziato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo distanziàre

    io avevo distanziato
    🔊
    tu avevi distanziato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva distanziato
    🔊
    noi avevamo distanziato
    🔊
    voi avevate distanziato
    🔊
    loro avevano distanziato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto distanziàre

    io ebbi distanziato
    🔊
    tu avesti distanziato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe distanziato
    🔊
    noi avemmo distanziato
    🔊
    voi aveste distanziato
    🔊
    loro ebbero distanziato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika distanziàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente distanziàre

    io distanzi
    🔊
    tu distanzi
    🔊
    lui/lei/Lei distanzi
    🔊
    noi distanziamo
    🔊
    voi distanziate
    🔊
    loro distanzino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto distanziàre

    io distanziassi
    🔊
    tu distanziassi
    🔊
    lui/lei/Lei distanziasse
    🔊
    noi distanziassimo
    🔊
    voi distanziaste
    🔊
    loro distanziassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato distanziàre

    io abbia distanziato
    🔊
    tu abbia distanziato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia distanziato
    🔊
    noi abbiamo distanziato
    🔊
    voi abbiate distanziato
    🔊
    loro abbiano distanziato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato distanziàre

    io avessi distanziato
    🔊
    tu avessi distanziato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse distanziato
    🔊
    noi avessimo distanziato
    🔊
    voi aveste distanziato
    🔊
    loro avessero distanziato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika distanziàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente distanziàre

    io distanzierei
    🔊
    tu distanzieresti
    🔊
    lui/lei/Lei distanzierebbe
    🔊
    noi distanzieremmo
    🔊
    voi distanziereste
    🔊
    loro distanzierebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato distanziàre

    io avrei distanziato
    🔊
    tu avresti distanziato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe distanziato
    🔊
    noi avremmo distanziato
    🔊
    voi avreste distanziato
    🔊
    loro avrebbero distanziato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika distanziàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo distanziàre

    tu distanzia
    🔊
    noi distanziamo
    🔊
    voi distanziate
    🔊

    Congiuntivo distanziàre

    Lei distanzi
    🔊
    Che lui/lei distanzi
    🔊
    Che loro distanzino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!