🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha disvolto la sua vita in un modo inaspettato. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    verbo irregolare
    disvolére : rozwiązywać
    di|svo||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika disvolére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente disvolére

    io disvoglio
    🔊
    tu disvuoi
    🔊
    lui/lei/Lei disvuole
    🔊
    noi disvogliamo
    🔊
    voi disvolete
    🔊
    loro disvogliono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto disvolére

    io disvolevo
    🔊
    tu disvolevi
    🔊
    lui/lei/Lei disvoleva
    🔊
    noi disvolevamo
    🔊
    voi disvolevate
    🔊
    loro disvolevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice disvolére

    io disvorrò
    🔊
    tu disvorrai
    🔊
    lui/lei/Lei disvorrà
    🔊
    noi disvorremo
    🔊
    voi disvorrete
    🔊
    loro disvorranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto disvolére

    io disvolli
    🔊
    tu disvolesti
    🔊
    lui/lei/Lei disvolle
    🔊
    noi disvolemmo
    🔊
    voi disvoleste
    🔊
    loro disvollero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore disvolére

    io avrò disvoluto
    🔊
    tu avrai disvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà disvoluto
    🔊
    noi avremo disvoluto
    🔊
    voi avrete disvoluto
    🔊
    loro avranno disvoluto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo disvolére

    io ho disvoluto
    🔊
    tu hai disvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei ha disvoluto
    🔊
    noi abbiamo disvoluto
    🔊
    voi avete disvoluto
    🔊
    loro hanno disvoluto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo disvolére

    io avevo disvoluto
    🔊
    tu avevi disvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva disvoluto
    🔊
    noi avevamo disvoluto
    🔊
    voi avevate disvoluto
    🔊
    loro avevano disvoluto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto disvolére

    io ebbi disvoluto
    🔊
    tu avesti disvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe disvoluto
    🔊
    noi avemmo disvoluto
    🔊
    voi aveste disvoluto
    🔊
    loro ebbero disvoluto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika disvolére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente disvolére

    io disvoglia
    🔊
    tu disvoglia
    🔊
    lui/lei/Lei disvoglia
    🔊
    noi disvogliamo
    🔊
    voi disvogliate
    🔊
    loro disvogliano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto disvolére

    io disvolessi
    🔊
    tu disvolessi
    🔊
    lui/lei/Lei disvolesse
    🔊
    noi disvolessimo
    🔊
    voi disvoleste
    🔊
    loro disvolessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato disvolére

    io abbia disvoluto
    🔊
    tu abbia disvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia disvoluto
    🔊
    noi abbiamo disvoluto
    🔊
    voi abbiate disvoluto
    🔊
    loro abbiano disvoluto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato disvolére

    io avessi disvoluto
    🔊
    tu avessi disvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse disvoluto
    🔊
    noi avessimo disvoluto
    🔊
    voi aveste disvoluto
    🔊
    loro avessero disvoluto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika disvolére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente disvolére

    io disvorrei
    🔊
    tu disvorresti
    🔊
    lui/lei/Lei disvorrebbe
    🔊
    noi disvorremmo
    🔊
    voi disvorreste
    🔊
    loro disvorrebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato disvolére

    io avrei disvoluto
    🔊
    tu avresti disvoluto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe disvoluto
    🔊
    noi avremmo disvoluto
    🔊
    voi avreste disvoluto
    🔊
    loro avrebbero disvoluto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika disvolére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo disvolére

    tu disvuoi
    🔊
    noi disvogliamo
    🔊
    voi disvolete
    🔊

    Congiuntivo disvolére

    Lei disvoglia
    🔊
    Che lui/lei disvoglia
    🔊
    Che loro disvogliano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!