🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Loro hanno divorzato dopo anni di matrimonio. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    divorziàre : rozwodzić się
    di|vor|zià|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika divorziàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente divorziàre

    io divorzio
    🔊
    tu divorzi
    🔊
    lui/lei/Lei divorzia
    🔊
    noi divorziamo
    🔊
    voi divorziate
    🔊
    loro divorziano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto divorziàre

    io divorziavo
    🔊
    tu divorziavi
    🔊
    lui/lei/Lei divorziava
    🔊
    noi divorziavamo
    🔊
    voi divorziavate
    🔊
    loro divorziavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice divorziàre

    io divorzierò
    🔊
    tu divorzierai
    🔊
    lui/lei/Lei divorzierà
    🔊
    noi divorzieremo
    🔊
    voi divorzierete
    🔊
    loro divorzieranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto divorziàre

    io divorziai
    🔊
    tu divorziasti
    🔊
    lui/lei/Lei divorziò
    🔊
    noi divorziammo
    🔊
    voi divorziaste
    🔊
    loro divorziarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore divorziàre

    io avrò divorziato
    🔊
    tu avrai divorziato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà divorziato
    🔊
    noi avremo divorziato
    🔊
    voi avrete divorziato
    🔊
    loro avranno divorziato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo divorziàre

    io ho divorziato
    🔊
    tu hai divorziato
    🔊
    lui/lei/Lei ha divorziato
    🔊
    noi abbiamo divorziato
    🔊
    voi avete divorziato
    🔊
    loro hanno divorziato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo divorziàre

    io avevo divorziato
    🔊
    tu avevi divorziato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva divorziato
    🔊
    noi avevamo divorziato
    🔊
    voi avevate divorziato
    🔊
    loro avevano divorziato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto divorziàre

    io ebbi divorziato
    🔊
    tu avesti divorziato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe divorziato
    🔊
    noi avemmo divorziato
    🔊
    voi aveste divorziato
    🔊
    loro ebbero divorziato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika divorziàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente divorziàre

    io divorzi
    🔊
    tu divorzi
    🔊
    lui/lei/Lei divorzi
    🔊
    noi divorziamo
    🔊
    voi divorziate
    🔊
    loro divorzino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto divorziàre

    io divorziassi
    🔊
    tu divorziassi
    🔊
    lui/lei/Lei divorziasse
    🔊
    noi divorziassimo
    🔊
    voi divorziaste
    🔊
    loro divorziassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato divorziàre

    io abbia divorziato
    🔊
    tu abbia divorziato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia divorziato
    🔊
    noi abbiamo divorziato
    🔊
    voi abbiate divorziato
    🔊
    loro abbiano divorziato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato divorziàre

    io avessi divorziato
    🔊
    tu avessi divorziato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse divorziato
    🔊
    noi avessimo divorziato
    🔊
    voi aveste divorziato
    🔊
    loro avessero divorziato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika divorziàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente divorziàre

    io divorzierei
    🔊
    tu divorzieresti
    🔊
    lui/lei/Lei divorzierebbe
    🔊
    noi divorzieremmo
    🔊
    voi divorziereste
    🔊
    loro divorzierebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato divorziàre

    io avrei divorziato
    🔊
    tu avresti divorziato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe divorziato
    🔊
    noi avremmo divorziato
    🔊
    voi avreste divorziato
    🔊
    loro avrebbero divorziato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika divorziàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo divorziàre

    tu divorzia
    🔊
    noi divorziamo
    🔊
    voi divorziate
    🔊

    Congiuntivo divorziàre

    Lei divorzi
    🔊
    Che lui/lei divorzi
    🔊
    Che loro divorzino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!