🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Mi fa male la testa.
    verbo irregolare
    dolere : boleć, cierpieć
    do||re : (accento acuto)

    indicativo dolere. Tryb oznajmujący czasownika dolere


    Tempo semplice

    dolere presente

    io dolgo
    🔊
    tu duoli
    🔊
    lui/lei/Lei duole
    🔊
    noi doliamo
    🔊
    voi dolete
    🔊
    loro dolgono
    🔊
    Tempo semplice

    dolere imperfetto

    io dolevo
    🔊
    tu dolevi
    🔊
    lui/lei/Lei doleva
    🔊
    noi dolevamo
    🔊
    voi dolevate
    🔊
    loro dolevano
    🔊

    Tempo semplice

    dolere futuro semplice

    io dorrò
    🔊
    tu dorrai
    🔊
    lui/lei/Lei dorrà
    🔊
    noi dorremo
    🔊
    voi dorrete
    🔊
    loro dorranno
    🔊
    Tempo semplice

    dolere passato remoto

    io dolsi
    🔊
    tu dolesti
    🔊
    lui/lei/Lei dolse
    🔊
    noi dolemmo
    🔊
    voi doleste
    🔊
    loro dolsero
    🔊

    Tempo composto

    dolere futuro anteriore

    io sarò doluto(a)
    🔊
    tu sarai doluto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà doluto(a)
    🔊
    noi saremo doluti(e)
    🔊
    voi sarete doluti(e)
    🔊
    loro saranno doluti(e)
    🔊
    Tempo composto

    dolere passato prossimo

    io sono doluto(a)
    🔊
    tu sei doluto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è doluto(a)
    🔊
    noi siamo doluti(e)
    🔊
    voi siete doluti(e)
    🔊
    loro sono doluti(e)
    🔊

    Tempo composto

    dolere trapassato prossimo

    io ero doluto(a)
    🔊
    tu eri doluto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era doluto(a)
    🔊
    noi eravamo doluti(e)
    🔊
    voi eravate doluti(e)
    🔊
    loro erano doluti(e)
    🔊
    Tempo composto

    dolere trapassato remoto

    io fui doluto(a)
    🔊
    tu fosti doluto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu doluto(a)
    🔊
    noi fummo doluti(e)
    🔊
    voi foste doluti(e)
    🔊
    loro furono doluti(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo dolere. Tryb łączący czasownika dolere


    Tempo semplice

    dolere congiuntivo presente

    io dolga
    🔊
    tu dolga
    🔊
    lui/lei/Lei dolga
    🔊
    noi doliamo
    🔊
    voi doliate
    🔊
    loro dolgano
    🔊
    Tempo semplice

    dolere congiuntivo imperfetto

    io dolessi
    🔊
    tu dolessi
    🔊
    lui/lei/Lei dolesse
    🔊
    noi dolessimo
    🔊
    voi doleste
    🔊
    loro dolessero
    🔊

    Tempo composto

    dolere congiuntivo passato

    io sia doluto(a)
    🔊
    tu sia doluto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia doluto(a)
    🔊
    noi siamo doluti(e)
    🔊
    voi siate doluti(e)
    🔊
    loro siano doluti(e)
    🔊
    Tempo composto

    dolere congiuntivo trapassato

    io fossi doluto(a)
    🔊
    tu fossi doluto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse doluto(a)
    🔊
    noi fossimo doluti(e)
    🔊
    voi foste doluti(e)
    🔊
    loro fossero doluti(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale dolere. Tryb warunkowy czasownika dolere


    Tempo semplice

    dolere condizionale presente

    io dorrei
    🔊
    tu dorresti
    🔊
    lui/lei/Lei dorrebbe
    🔊
    noi dorremmo
    🔊
    voi dorreste
    🔊
    loro dorrebbero
    🔊
    Tempo composto

    dolere condizionale passato

    io sarei doluto(a)
    🔊
    tu saresti doluto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe doluto(a)
    🔊
    noi saremmo doluti(e)
    🔊
    voi sareste doluti(e)
    🔊
    loro sarebbero doluti(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo dolere. Tryb rozkazujący czasownika dolere


    dolere imperativo

    tu duoli
    🔊
    noi doliamo
    🔊
    voi dolete
    🔊

    dolere congiuntivo esortativo

    Lei dolga
    🔊
    Che lui/lei dolga
    🔊
    Che loro dolgano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!