🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha doppiato la voce dell’attore nel film. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    doppiàre : dublować
    dop|pià|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika doppiàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente doppiàre

    io doppio
    🔊
    tu doppi
    🔊
    lui/lei/Lei doppia
    🔊
    noi doppiamo
    🔊
    voi doppiate
    🔊
    loro doppiano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto doppiàre

    io doppiavo
    🔊
    tu doppiavi
    🔊
    lui/lei/Lei doppiava
    🔊
    noi doppiavamo
    🔊
    voi doppiavate
    🔊
    loro doppiavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice doppiàre

    io doppierò
    🔊
    tu doppierai
    🔊
    lui/lei/Lei doppierà
    🔊
    noi doppieremo
    🔊
    voi doppierete
    🔊
    loro doppieranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto doppiàre

    io doppiai
    🔊
    tu doppiasti
    🔊
    lui/lei/Lei doppiò
    🔊
    noi doppiammo
    🔊
    voi doppiaste
    🔊
    loro doppiarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore doppiàre

    io avrò doppiato
    🔊
    tu avrai doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà doppiato
    🔊
    noi avremo doppiato
    🔊
    voi avrete doppiato
    🔊
    loro avranno doppiato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo doppiàre

    io ho doppiato
    🔊
    tu hai doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha doppiato
    🔊
    noi abbiamo doppiato
    🔊
    voi avete doppiato
    🔊
    loro hanno doppiato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo doppiàre

    io avevo doppiato
    🔊
    tu avevi doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva doppiato
    🔊
    noi avevamo doppiato
    🔊
    voi avevate doppiato
    🔊
    loro avevano doppiato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto doppiàre

    io ebbi doppiato
    🔊
    tu avesti doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe doppiato
    🔊
    noi avemmo doppiato
    🔊
    voi aveste doppiato
    🔊
    loro ebbero doppiato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika doppiàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente doppiàre

    io doppi
    🔊
    tu doppi
    🔊
    lui/lei/Lei doppi
    🔊
    noi doppiamo
    🔊
    voi doppiate
    🔊
    loro doppino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto doppiàre

    io doppiassi
    🔊
    tu doppiassi
    🔊
    lui/lei/Lei doppiasse
    🔊
    noi doppiassimo
    🔊
    voi doppiaste
    🔊
    loro doppiassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato doppiàre

    io abbia doppiato
    🔊
    tu abbia doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia doppiato
    🔊
    noi abbiamo doppiato
    🔊
    voi abbiate doppiato
    🔊
    loro abbiano doppiato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato doppiàre

    io avessi doppiato
    🔊
    tu avessi doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse doppiato
    🔊
    noi avessimo doppiato
    🔊
    voi aveste doppiato
    🔊
    loro avessero doppiato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika doppiàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente doppiàre

    io doppierei
    🔊
    tu doppieresti
    🔊
    lui/lei/Lei doppierebbe
    🔊
    noi doppieremmo
    🔊
    voi doppiereste
    🔊
    loro doppierebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato doppiàre

    io avrei doppiato
    🔊
    tu avresti doppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe doppiato
    🔊
    noi avremmo doppiato
    🔊
    voi avreste doppiato
    🔊
    loro avrebbero doppiato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika doppiàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo doppiàre

    tu doppia
    🔊
    noi doppiamo
    🔊
    voi doppiate
    🔊

    Congiuntivo doppiàre

    Lei doppi
    🔊
    Che lui/lei doppi
    🔊
    Che loro doppino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!