🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha dovuto affrontare molte sfide. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    verbo irregolare
    dovére : musieć
    do||re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika dovére

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente dovére

    io devo
    🔊
    tu devi
    🔊
    lui/lei/Lei deve
    🔊
    noi dobbiamo
    🔊
    voi dovete
    🔊
    loro devono, debbono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto dovére

    io dovevo
    🔊
    tu dovevi
    🔊
    lui/lei/Lei doveva
    🔊
    noi dovevamo
    🔊
    voi dovevate
    🔊
    loro dovevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice dovére

    io dovrò
    🔊
    tu dovrai
    🔊
    lui/lei/Lei dovrà
    🔊
    noi dovremo
    🔊
    voi dovrete
    🔊
    loro dovranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto dovére

    io dovetti, dovei
    🔊
    tu dovesti
    🔊
    lui/lei/Lei dovette, dové
    🔊
    noi dovemmo
    🔊
    voi doveste
    🔊
    loro dovettero, doverono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore dovére

    io avrò dovuto
    🔊
    tu avrai dovuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà dovuto
    🔊
    noi avremo dovuto
    🔊
    voi avrete dovuto
    🔊
    loro avranno dovuto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo dovére

    io ho dovuto
    🔊
    tu hai dovuto
    🔊
    lui/lei/Lei ha dovuto
    🔊
    noi abbiamo dovuto
    🔊
    voi avete dovuto
    🔊
    loro hanno dovuto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo dovére

    io avevo dovuto
    🔊
    tu avevi dovuto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva dovuto
    🔊
    noi avevamo dovuto
    🔊
    voi avevate dovuto
    🔊
    loro avevano dovuto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto dovére

    io ebbi dovuto
    🔊
    tu avesti dovuto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe dovuto
    🔊
    noi avemmo dovuto
    🔊
    voi aveste dovuto
    🔊
    loro ebbero dovuto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika dovére

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente dovére

    io deva, debba
    🔊
    tu deva, debba
    🔊
    lui/lei/Lei deva, debba
    🔊
    noi dobbiamo
    🔊
    voi dobbiate
    🔊
    loro devano, debbano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto dovére

    io dovessi
    🔊
    tu dovessi
    🔊
    lui/lei/Lei dovesse
    🔊
    noi dovessimo
    🔊
    voi doveste
    🔊
    loro dovessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato dovére

    io abbia dovuto
    🔊
    tu abbia dovuto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia dovuto
    🔊
    noi abbiamo dovuto
    🔊
    voi abbiate dovuto
    🔊
    loro abbiano dovuto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato dovére

    io avessi dovuto
    🔊
    tu avessi dovuto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse dovuto
    🔊
    noi avessimo dovuto
    🔊
    voi aveste dovuto
    🔊
    loro avessero dovuto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika dovére

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente dovére

    io dovrei
    🔊
    tu dovresti
    🔊
    lui/lei/Lei dovrebbe
    🔊
    noi dovremmo
    🔊
    voi dovreste
    🔊
    loro dovrebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato dovére

    io avrei dovuto
    🔊
    tu avresti dovuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe dovuto
    🔊
    noi avremmo dovuto
    🔊
    voi avreste dovuto
    🔊
    loro avrebbero dovuto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika dovére

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo dovére

    tu dovete
    🔊
    noi dobbiamo
    🔊
    voi dovete
    🔊

    Congiuntivo dovére

    Lei deva, debba
    🔊
    Che lui/lei deva, debba
    🔊
    Che loro devano, debbano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!