W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Non posso dovere una cosa del genere.
verbo irregolare
dovere : musieć
do|vé|re
: (accento acuto)
indicativo dovere. Tryb oznajmujący czasownika dovere
|
Tempo semplice
dovere presente |
||
| io | devo |
🔊
|
| tu | devi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | deve |
🔊
|
| noi | dobbiamo |
🔊
|
| voi | dovete |
🔊
|
| loro | devono, debbono |
🔊
|
|
Tempo semplice
dovere imperfetto |
||
| io | dovevo |
🔊
|
| tu | dovevi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | doveva |
🔊
|
| noi | dovevamo |
🔊
|
| voi | dovevate |
🔊
|
| loro | dovevano |
🔊
|
|
Tempo semplice
dovere futuro semplice |
||
| io | dovrò |
🔊
|
| tu | dovrai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dovrà |
🔊
|
| noi | dovremo |
🔊
|
| voi | dovrete |
🔊
|
| loro | dovranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
dovere passato remoto |
||
| io | dovetti, dovei |
🔊
|
| tu | dovesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dovette, dové |
🔊
|
| noi | dovemmo |
🔊
|
| voi | doveste |
🔊
|
| loro | dovettero, doverono |
🔊
|
|
Tempo composto
dovere futuro anteriore |
||
| io | avrò dovuto |
🔊
|
| tu | avrai dovuto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà dovuto |
🔊
|
| noi | avremo dovuto |
🔊
|
| voi | avrete dovuto |
🔊
|
| loro | avranno dovuto |
🔊
|
|
Tempo composto
dovere passato prossimo |
||
| io | ho dovuto |
🔊
|
| tu | hai dovuto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha dovuto |
🔊
|
| noi | abbiamo dovuto |
🔊
|
| voi | avete dovuto |
🔊
|
| loro | hanno dovuto |
🔊
|
|
Tempo composto
dovere trapassato prossimo |
||
| io | avevo dovuto |
🔊
|
| tu | avevi dovuto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva dovuto |
🔊
|
| noi | avevamo dovuto |
🔊
|
| voi | avevate dovuto |
🔊
|
| loro | avevano dovuto |
🔊
|
|
Tempo composto
dovere trapassato remoto |
||
| io | ebbi dovuto |
🔊
|
| tu | avesti dovuto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe dovuto |
🔊
|
| noi | avemmo dovuto |
🔊
|
| voi | aveste dovuto |
🔊
|
| loro | ebbero dovuto |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo dovere. Tryb łączący czasownika dovere
|
Tempo semplice
dovere congiuntivo presente |
||
| io | deva, debba |
🔊
|
| tu | deva, debba |
🔊
|
| lui/lei/Lei | deva, debba |
🔊
|
| noi | dobbiamo |
🔊
|
| voi | dobbiate |
🔊
|
| loro | devano, debbano |
🔊
|
|
Tempo semplice
dovere congiuntivo imperfetto |
||
| io | dovessi |
🔊
|
| tu | dovessi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dovesse |
🔊
|
| noi | dovessimo |
🔊
|
| voi | doveste |
🔊
|
| loro | dovessero |
🔊
|
|
Tempo composto
dovere congiuntivo passato |
||
| io | abbia dovuto |
🔊
|
| tu | abbia dovuto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia dovuto |
🔊
|
| noi | abbiamo dovuto |
🔊
|
| voi | abbiate dovuto |
🔊
|
| loro | abbiano dovuto |
🔊
|
|
Tempo composto
dovere congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi dovuto |
🔊
|
| tu | avessi dovuto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse dovuto |
🔊
|
| noi | avessimo dovuto |
🔊
|
| voi | aveste dovuto |
🔊
|
| loro | avessero dovuto |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale dovere. Tryb warunkowy czasownika dovere
|
Tempo semplice
dovere condizionale presente |
||
| io | dovrei |
🔊
|
| tu | dovresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | dovrebbe |
🔊
|
| noi | dovremmo |
🔊
|
| voi | dovreste |
🔊
|
| loro | dovrebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
dovere condizionale passato |
||
| io | avrei dovuto |
🔊
|
| tu | avresti dovuto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe dovuto |
🔊
|
| noi | avremmo dovuto |
🔊
|
| voi | avreste dovuto |
🔊
|
| loro | avrebbero dovuto |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo dovere. Tryb rozkazujący czasownika dovere
dovere imperativo |
||
| tu | dovete |
🔊
|
| noi | dobbiamo |
🔊
|
| voi | dovete |
🔊
|
dovere congiuntivo esortativo |
||
| Lei | deva, debba |
🔊
|
| Che lui/lei | deva, debba |
🔊
|
| Che loro | devano, debbano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!