🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Abbiamo eluato il problema in modo efficace.
    eluire : eliminować
    e|lu|ì|re : (accento grave)

    indicativo eluire. Tryb oznajmujący czasownika eluire


    Tempo semplice

    eluire presente

    io eluisco
    🔊
    tu eluisci
    🔊
    lui/lei/Lei eluisce
    🔊
    noi eluiamo
    🔊
    voi eluite
    🔊
    loro eluiscono
    🔊
    Tempo semplice

    eluire imperfetto

    io eluivo
    🔊
    tu eluivi
    🔊
    lui/lei/Lei eluiva
    🔊
    noi eluivamo
    🔊
    voi eluivate
    🔊
    loro eluivano
    🔊

    Tempo semplice

    eluire futuro semplice

    io eluirò
    🔊
    tu eluirai
    🔊
    lui/lei/Lei eluirà
    🔊
    noi eluiremo
    🔊
    voi eluirete
    🔊
    loro eluiranno
    🔊
    Tempo semplice

    eluire passato remoto

    io eluii
    🔊
    tu eluisti
    🔊
    lui/lei/Lei eluì
    🔊
    noi eluimmo
    🔊
    voi eluiste
    🔊
    loro eluirono
    🔊

    Tempo composto

    eluire futuro anteriore

    io avrò eluito
    🔊
    tu avrai eluito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà eluito
    🔊
    noi avremo eluito
    🔊
    voi avrete eluito
    🔊
    loro avranno eluito
    🔊
    Tempo composto

    eluire passato prossimo

    io ho eluito
    🔊
    tu hai eluito
    🔊
    lui/lei/Lei ha eluito
    🔊
    noi abbiamo eluito
    🔊
    voi avete eluito
    🔊
    loro hanno eluito
    🔊

    Tempo composto

    eluire trapassato prossimo

    io avevo eluito
    🔊
    tu avevi eluito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva eluito
    🔊
    noi avevamo eluito
    🔊
    voi avevate eluito
    🔊
    loro avevano eluito
    🔊
    Tempo composto

    eluire trapassato remoto

    io ebbi eluito
    🔊
    tu avesti eluito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe eluito
    🔊
    noi avemmo eluito
    🔊
    voi aveste eluito
    🔊
    loro ebbero eluito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo eluire. Tryb łączący czasownika eluire


    Tempo semplice

    eluire congiuntivo presente

    io eluisca
    🔊
    tu eluisca
    🔊
    lui/lei/Lei eluisca
    🔊
    noi eluiamo
    🔊
    voi eluiate
    🔊
    loro eluiscano
    🔊
    Tempo semplice

    eluire congiuntivo imperfetto

    io eluissi
    🔊
    tu eluissi
    🔊
    lui/lei/Lei eluisse
    🔊
    noi eluissimo
    🔊
    voi eluiste
    🔊
    loro eluissero
    🔊

    Tempo composto

    eluire congiuntivo passato

    io abbia eluito
    🔊
    tu abbia eluito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia eluito
    🔊
    noi abbiamo eluito
    🔊
    voi abbiate eluito
    🔊
    loro abbiano eluito
    🔊
    Tempo composto

    eluire congiuntivo trapassato

    io avessi eluito
    🔊
    tu avessi eluito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse eluito
    🔊
    noi avessimo eluito
    🔊
    voi aveste eluito
    🔊
    loro avessero eluito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale eluire. Tryb warunkowy czasownika eluire


    Tempo semplice

    eluire condizionale presente

    io eluirei
    🔊
    tu eluiresti
    🔊
    lui/lei/Lei eluirebbe
    🔊
    noi eluiremmo
    🔊
    voi eluireste
    🔊
    loro eluerebbero
    🔊
    Tempo composto

    eluire condizionale passato

    io avrei eluito
    🔊
    tu avresti eluito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe eluito
    🔊
    noi avremmo eluito
    🔊
    voi avreste eluito
    🔊
    loro avrebbero eluito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo eluire. Tryb rozkazujący czasownika eluire


    eluire imperativo

    tu elui
    🔊
    noi eluiamo
    🔊
    voi eluite
    🔊

    eluire congiuntivo esortativo

    Lei eluisca
    🔊
    Che lui/lei eluisca
    🔊
    Che loro eluiscano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!