W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Molte persone hanno scelto di emigrare per cercare migliori opportunità.
emigrare : emigrować
e|mi|grà|re
: (accento grave)
indicativo emigrare. Tryb oznajmujący czasownika emigrare
Tempo semplice
emigrare presente |
||
io | emigro |
🔊
|
tu | emigri |
🔊
|
lui/lei/Lei | emigra |
🔊
|
noi | emigriamo |
🔊
|
voi | emigrate |
🔊
|
loro | emigrano |
🔊
|
Tempo semplice
emigrare imperfetto |
||
io | emigravo |
🔊
|
tu | emigravi |
🔊
|
lui/lei/Lei | emigrava |
🔊
|
noi | emigravamo |
🔊
|
voi | emigravate |
🔊
|
loro | emigravano |
🔊
|
Tempo semplice
emigrare futuro semplice |
||
io | emigrerò |
🔊
|
tu | emigrerai |
🔊
|
lui/lei/Lei | emigrerà |
🔊
|
noi | emigreremo |
🔊
|
voi | emigrerete |
🔊
|
loro | emigreranno |
🔊
|
Tempo semplice
emigrare passato remoto |
||
io | emigrai |
🔊
|
tu | emigrasti |
🔊
|
lui/lei/Lei | emigrò |
🔊
|
noi | emigrammo |
🔊
|
voi | emigraste |
🔊
|
loro | emigrarono |
🔊
|
Tempo composto
emigrare futuro anteriore |
||
io | sarò emigrato(a) |
🔊
|
tu | sarai emigrato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sarà emigrato(a) |
🔊
|
noi | saremo emigrati(e) |
🔊
|
voi | sarete emigrati(e) |
🔊
|
loro | saranno emigrati(e) |
🔊
|
Tempo composto
emigrare passato prossimo |
||
io | sono emigrato(a) |
🔊
|
tu | sei emigrato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | è emigrato(a) |
🔊
|
noi | siamo emigrati(e) |
🔊
|
voi | siete emigrati(e) |
🔊
|
loro | sono emigrati(e) |
🔊
|
Tempo composto
emigrare trapassato prossimo |
||
io | ero emigrato(a) |
🔊
|
tu | eri emigrato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | era emigrato(a) |
🔊
|
noi | eravamo emigrati(e) |
🔊
|
voi | eravate emigrati(e) |
🔊
|
loro | erano emigrati(e) |
🔊
|
Tempo composto
emigrare trapassato remoto |
||
io | fui emigrato(a) |
🔊
|
tu | fosti emigrato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | fu emigrato(a) |
🔊
|
noi | fummo emigrati(e) |
🔊
|
voi | foste emigrati(e) |
🔊
|
loro | furono emigrati(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo emigrare. Tryb łączący czasownika emigrare
Tempo semplice
emigrare congiuntivo presente |
||
io | emigri |
🔊
|
tu | emigri |
🔊
|
lui/lei/Lei | emigri |
🔊
|
noi | emigriamo |
🔊
|
voi | emigriate |
🔊
|
loro | emigrino |
🔊
|
Tempo semplice
emigrare congiuntivo imperfetto |
||
io | emigrassi |
🔊
|
tu | emigrassi |
🔊
|
lui/lei/Lei | emigrasse |
🔊
|
noi | emigrassimo |
🔊
|
voi | emigraste |
🔊
|
loro | emigrassero |
🔊
|
Tempo composto
emigrare congiuntivo passato |
||
io | sia emigrato(a) |
🔊
|
tu | sia emigrato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sia emigrato(a) |
🔊
|
noi | siamo emigrati(e) |
🔊
|
voi | siate emigrati(e) |
🔊
|
loro | siano emigrati(e) |
🔊
|
Tempo composto
emigrare congiuntivo trapassato |
||
io | fossi emigrato(a) |
🔊
|
tu | fossi emigrato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | fosse emigrato(a) |
🔊
|
noi | fossimo emigrati(e) |
🔊
|
voi | foste emigrati(e) |
🔊
|
loro | fossero emigrati(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale emigrare. Tryb warunkowy czasownika emigrare
Tempo semplice
emigrare condizionale presente |
||
io | emigrerei |
🔊
|
tu | emigreresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | emigrerebbe |
🔊
|
noi | emigreremmo |
🔊
|
voi | emigrereste |
🔊
|
loro | emigrerebbero |
🔊
|
Tempo composto
emigrare condizionale passato |
||
io | sarei emigrato(a) |
🔊
|
tu | saresti emigrato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sarebbe emigrato(a) |
🔊
|
noi | saremmo emigrati(e) |
🔊
|
voi | sareste emigrati(e) |
🔊
|
loro | sarebbero emigrati(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo emigrare. Tryb rozkazujący czasownika emigrare
emigrare imperativo |
||
tu | emigra |
🔊
|
noi | emigriamo |
🔊
|
voi | emigrate |
🔊
|
emigrare congiuntivo esortativo |
||
Lei | emigri |
🔊
|
Che lui/lei | emigri |
🔊
|
Che loro | emigrino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!