🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    La musica ha emozionato tutti. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    emozionàre : wzruszać, emocjonować
    e|mo|zio||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika emozionàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente emozionàre

    io emoziono
    🔊
    tu emozioni
    🔊
    lui/lei/Lei emoziona
    🔊
    noi emozioniamo
    🔊
    voi emozionate
    🔊
    loro emozionano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto emozionàre

    io emozionavo
    🔊
    tu emozionavi
    🔊
    lui/lei/Lei emozionava
    🔊
    noi emozionavamo
    🔊
    voi emozionavate
    🔊
    loro emozionavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice emozionàre

    io emozionerò
    🔊
    tu emozionerai
    🔊
    lui/lei/Lei emozionerà
    🔊
    noi emozioneremo
    🔊
    voi emozionerete
    🔊
    loro emozioneranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto emozionàre

    io emozionai
    🔊
    tu emozionasti
    🔊
    lui/lei/Lei emozionò
    🔊
    noi emozionammo
    🔊
    voi emozionaste
    🔊
    loro emozionarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore emozionàre

    io avrò emozionato
    🔊
    tu avrai emozionato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà emozionato
    🔊
    noi avremo emozionato
    🔊
    voi avrete emozionato
    🔊
    loro avranno emozionato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo emozionàre

    io ho emozionato
    🔊
    tu hai emozionato
    🔊
    lui/lei/Lei ha emozionato
    🔊
    noi abbiamo emozionato
    🔊
    voi avete emozionato
    🔊
    loro hanno emozionato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo emozionàre

    io avevo emozionato
    🔊
    tu avevi emozionato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva emozionato
    🔊
    noi avevamo emozionato
    🔊
    voi avevate emozionato
    🔊
    loro avevano emozionato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto emozionàre

    io ebbi emozionato
    🔊
    tu avesti emozionato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe emozionato
    🔊
    noi avemmo emozionato
    🔊
    voi aveste emozionato
    🔊
    loro ebbero emozionato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika emozionàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente emozionàre

    io emozioni
    🔊
    tu emozioni
    🔊
    lui/lei/Lei emozioni
    🔊
    noi emozioniamo
    🔊
    voi emozioniate
    🔊
    loro emozionino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto emozionàre

    io emozionassi
    🔊
    tu emozionassi
    🔊
    lui/lei/Lei emozionasse
    🔊
    noi emozionassimo
    🔊
    voi emozionaste
    🔊
    loro emozionassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato emozionàre

    io abbia emozionato
    🔊
    tu abbia emozionato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia emozionato
    🔊
    noi abbiamo emozionato
    🔊
    voi abbiate emozionato
    🔊
    loro abbiano emozionato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato emozionàre

    io avessi emozionato
    🔊
    tu avessi emozionato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse emozionato
    🔊
    noi avessimo emozionato
    🔊
    voi aveste emozionato
    🔊
    loro avessero emozionato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika emozionàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente emozionàre

    io emozionerei
    🔊
    tu emozioneresti
    🔊
    lui/lei/Lei emozionerebbe
    🔊
    noi emozioneremmo
    🔊
    voi emozionereste
    🔊
    loro emozionerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato emozionàre

    io avrei emozionato
    🔊
    tu avresti emozionato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe emozionato
    🔊
    noi avremmo emozionato
    🔊
    voi avreste emozionato
    🔊
    loro avrebbero emozionato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika emozionàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo emozionàre

    tu emoziona
    🔊
    noi emozioniamo
    🔊
    voi emozionate
    🔊

    Congiuntivo emozionàre

    Lei emozioni
    🔊
    Che lui/lei emozioni
    🔊
    Che loro emozionino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!