🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno empiuto il bicchiere. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    verbo irregolare
    empìre : imperować, panować
    em||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika empìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente empìre

    io empio
    🔊
    tu empi
    🔊
    lui/lei/Lei empie
    🔊
    noi empiamo
    🔊
    voi empite, empiete
    🔊
    loro empiono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto empìre

    io empivo
    🔊
    tu empivi
    🔊
    lui/lei/Lei empiva
    🔊
    noi empivamo
    🔊
    voi empivate
    🔊
    loro empivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice empìre

    io empirò
    🔊
    tu empirai
    🔊
    lui/lei/Lei empirà
    🔊
    noi empiremo
    🔊
    voi empirete
    🔊
    loro empiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto empìre

    io empii, empiei
    🔊
    tu empisti, empiesti
    🔊
    lui/lei/Lei empì, empié
    🔊
    noi empiemmo, empimmo
    🔊
    voi empieste, empiste
    🔊
    loro empierono, empirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore empìre

    io avrò empito
    🔊
    tu avrai empito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà empito
    🔊
    noi avremo empito
    🔊
    voi avrete empito
    🔊
    loro avranno empito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo empìre

    io ho empito
    🔊
    tu hai empito
    🔊
    lui/lei/Lei ha empito
    🔊
    noi abbiamo empito
    🔊
    voi avete empito
    🔊
    loro hanno empito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo empìre

    io avevo empito
    🔊
    tu avevi empito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva empito
    🔊
    noi avevamo empito
    🔊
    voi avevate empito
    🔊
    loro avevano empito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto empìre

    io ebbi empito
    🔊
    tu avesti empito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe empito
    🔊
    noi avemmo empito
    🔊
    voi aveste empito
    🔊
    loro ebbero empito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika empìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente empìre

    io empia
    🔊
    tu empia
    🔊
    lui/lei/Lei empia
    🔊
    noi empiamo
    🔊
    voi empiate
    🔊
    loro empiano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto empìre

    io empissi
    🔊
    tu empissi
    🔊
    lui/lei/Lei empisse
    🔊
    noi empissimo
    🔊
    voi empiste
    🔊
    loro empissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato empìre

    io abbia empito
    🔊
    tu abbia empito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia empito
    🔊
    noi abbiamo empito
    🔊
    voi abbiate empito
    🔊
    loro abbiano empito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato empìre

    io avessi empito
    🔊
    tu avessi empito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse empito
    🔊
    noi avessimo empito
    🔊
    voi aveste empito
    🔊
    loro avessero empito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika empìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente empìre

    io empirei
    🔊
    tu empiresti
    🔊
    lui/lei/Lei empirebbe
    🔊
    noi empiremmo
    🔊
    voi empireste
    🔊
    loro empirebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato empìre

    io avrei empito
    🔊
    tu avresti empito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe empito
    🔊
    noi avremmo empito
    🔊
    voi avreste empito
    🔊
    loro avrebbero empito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika empìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo empìre

    tu empi
    🔊
    noi empiamo
    🔊
    voi empite
    🔊

    Congiuntivo empìre

    Lei empia
    🔊
    Che lui/lei empia
    🔊
    Che loro empiano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!