🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno enunciato la verità. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    enunciàre : wyrazić, ogłosić
    e|nun|cià|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika enunciàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente enunciàre

    io enuncio
    🔊
    tu enunci
    🔊
    lui/lei/Lei enuncia
    🔊
    noi enunciamo
    🔊
    voi enunciate
    🔊
    loro enunciano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto enunciàre

    io enunciavo
    🔊
    tu enunciavi
    🔊
    lui/lei/Lei enunciava
    🔊
    noi enunciavamo
    🔊
    voi enunciavate
    🔊
    loro enunciavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice enunciàre

    io enuncerò
    🔊
    tu enuncerai
    🔊
    lui/lei/Lei enuncerà
    🔊
    noi enunceremo
    🔊
    voi enuncerete
    🔊
    loro enunceranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto enunciàre

    io enunciai
    🔊
    tu enunciasti
    🔊
    lui/lei/Lei enunciò
    🔊
    noi enunciammo
    🔊
    voi enunciaste
    🔊
    loro enunciarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore enunciàre

    io avrò enunciato
    🔊
    tu avrai enunciato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà enunciato
    🔊
    noi avremo enunciato
    🔊
    voi avrete enunciato
    🔊
    loro avranno enunciato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo enunciàre

    io ho enunciato
    🔊
    tu hai enunciato
    🔊
    lui/lei/Lei ha enunciato
    🔊
    noi abbiamo enunciato
    🔊
    voi avete enunciato
    🔊
    loro hanno enunciato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo enunciàre

    io avevo enunciato
    🔊
    tu avevi enunciato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva enunciato
    🔊
    noi avevamo enunciato
    🔊
    voi avevate enunciato
    🔊
    loro avevano enunciato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto enunciàre

    io ebbi enunciato
    🔊
    tu avesti enunciato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe enunciato
    🔊
    noi avemmo enunciato
    🔊
    voi aveste enunciato
    🔊
    loro ebbero enunciato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika enunciàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente enunciàre

    io enunci
    🔊
    tu enunci
    🔊
    lui/lei/Lei enunci
    🔊
    noi enunciamo
    🔊
    voi enunciate
    🔊
    loro enuncino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto enunciàre

    io enunciassi
    🔊
    tu enunciassi
    🔊
    lui/lei/Lei enunciasse
    🔊
    noi enunciassimo
    🔊
    voi enunciaste
    🔊
    loro enunciassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato enunciàre

    io abbia enunciato
    🔊
    tu abbia enunciato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia enunciato
    🔊
    noi abbiamo enunciato
    🔊
    voi abbiate enunciato
    🔊
    loro abbiano enunciato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato enunciàre

    io avessi enunciato
    🔊
    tu avessi enunciato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse enunciato
    🔊
    noi avessimo enunciato
    🔊
    voi aveste enunciato
    🔊
    loro avessero enunciato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika enunciàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente enunciàre

    io enuncerei
    🔊
    tu enunceresti
    🔊
    lui/lei/Lei enuncerebbe
    🔊
    noi enunceremmo
    🔊
    voi enuncereste
    🔊
    loro enuncerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato enunciàre

    io avrei enunciato
    🔊
    tu avresti enunciato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe enunciato
    🔊
    noi avremmo enunciato
    🔊
    voi avreste enunciato
    🔊
    loro avrebbero enunciato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika enunciàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo enunciàre

    tu enuncia
    🔊
    noi enunciamo
    🔊
    voi enunciate
    🔊

    Congiuntivo enunciàre

    Lei enunci
    🔊
    Che lui/lei enunci
    🔊
    Che loro enuncino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!