🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Mi sono accorto di errare durante il viaggio.
    errare : łączyć, mylić się
    er||re : (accento grave)

    indicativo errare. Tryb oznajmujący czasownika errare


    Tempo semplice

    errare presente

    io erro
    🔊
    tu erri
    🔊
    lui/lei/Lei erra
    🔊
    noi erriamo
    🔊
    voi errate
    🔊
    loro errano
    🔊
    Tempo semplice

    errare imperfetto

    io erravo
    🔊
    tu erravi
    🔊
    lui/lei/Lei errava
    🔊
    noi erravamo
    🔊
    voi erravate
    🔊
    loro erravano
    🔊

    Tempo semplice

    errare futuro semplice

    io errerò
    🔊
    tu errerai
    🔊
    lui/lei/Lei errerà
    🔊
    noi erreremo
    🔊
    voi errerete
    🔊
    loro erreranno
    🔊
    Tempo semplice

    errare passato remoto

    io errai
    🔊
    tu errasti
    🔊
    lui/lei/Lei errò
    🔊
    noi errammo
    🔊
    voi erraste
    🔊
    loro errarono
    🔊

    Tempo composto

    errare futuro anteriore

    io avrò errato
    🔊
    tu avrai errato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà errato
    🔊
    noi avremo errato
    🔊
    voi avrete errato
    🔊
    loro avranno errato
    🔊
    Tempo composto

    errare passato prossimo

    io ho errato
    🔊
    tu hai errato
    🔊
    lui/lei/Lei ha errato
    🔊
    noi abbiamo errato
    🔊
    voi avete errato
    🔊
    loro hanno errato
    🔊

    Tempo composto

    errare trapassato prossimo

    io avevo errato
    🔊
    tu avevi errato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva errato
    🔊
    noi avevamo errato
    🔊
    voi avevate errato
    🔊
    loro avevano errato
    🔊
    Tempo composto

    errare trapassato remoto

    io ebbi errato
    🔊
    tu avesti errato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe errato
    🔊
    noi avemmo errato
    🔊
    voi aveste errato
    🔊
    loro ebbero errato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo errare. Tryb łączący czasownika errare


    Tempo semplice

    errare congiuntivo presente

    io erri
    🔊
    tu erri
    🔊
    lui/lei/Lei erri
    🔊
    noi erriamo
    🔊
    voi erriate
    🔊
    loro errino
    🔊
    Tempo semplice

    errare congiuntivo imperfetto

    io errassi
    🔊
    tu errassi
    🔊
    lui/lei/Lei errasse
    🔊
    noi errassimo
    🔊
    voi erraste
    🔊
    loro errassero
    🔊

    Tempo composto

    errare congiuntivo passato

    io abbia errato
    🔊
    tu abbia errato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia errato
    🔊
    noi abbiamo errato
    🔊
    voi abbiate errato
    🔊
    loro abbiano errato
    🔊
    Tempo composto

    errare congiuntivo trapassato

    io avessi errato
    🔊
    tu avessi errato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse errato
    🔊
    noi avessimo errato
    🔊
    voi aveste errato
    🔊
    loro avessero errato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale errare. Tryb warunkowy czasownika errare


    Tempo semplice

    errare condizionale presente

    io errerei
    🔊
    tu erreresti
    🔊
    lui/lei/Lei errerebbe
    🔊
    noi erreremmo
    🔊
    voi errereste
    🔊
    loro errerebbero
    🔊
    Tempo composto

    errare condizionale passato

    io avrei errato
    🔊
    tu avresti errato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe errato
    🔊
    noi avremmo errato
    🔊
    voi avreste errato
    🔊
    loro avrebbero errato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo errare. Tryb rozkazujący czasownika errare


    errare imperativo

    tu erra
    🔊
    noi erriamo
    🔊
    voi errate
    🔊

    errare congiuntivo esortativo

    Lei erri
    🔊
    Che lui/lei erri
    🔊
    Che loro errino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!