🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha esclamato di gioia. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    esclamàre : wykrzykiwać, wołać
    e|scla||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika esclamàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente esclamàre

    io esclamo
    🔊
    tu esclami
    🔊
    lui/lei/Lei esclama
    🔊
    noi esclamiamo
    🔊
    voi esclamate
    🔊
    loro esclamano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto esclamàre

    io esclamavo
    🔊
    tu esclamavi
    🔊
    lui/lei/Lei esclamava
    🔊
    noi esclamavamo
    🔊
    voi esclamavate
    🔊
    loro esclamavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice esclamàre

    io esclamerò
    🔊
    tu esclamerai
    🔊
    lui/lei/Lei esclamerà
    🔊
    noi esclameremo
    🔊
    voi esclamerete
    🔊
    loro esclameranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto esclamàre

    io esclamai
    🔊
    tu esclamasti
    🔊
    lui/lei/Lei esclamò
    🔊
    noi esclamammo
    🔊
    voi esclamaste
    🔊
    loro esclamarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore esclamàre

    io avrò esclamato
    🔊
    tu avrai esclamato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà esclamato
    🔊
    noi avremo esclamato
    🔊
    voi avrete esclamato
    🔊
    loro avranno esclamato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo esclamàre

    io ho esclamato
    🔊
    tu hai esclamato
    🔊
    lui/lei/Lei ha esclamato
    🔊
    noi abbiamo esclamato
    🔊
    voi avete esclamato
    🔊
    loro hanno esclamato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo esclamàre

    io avevo esclamato
    🔊
    tu avevi esclamato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva esclamato
    🔊
    noi avevamo esclamato
    🔊
    voi avevate esclamato
    🔊
    loro avevano esclamato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto esclamàre

    io ebbi esclamato
    🔊
    tu avesti esclamato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe esclamato
    🔊
    noi avemmo esclamato
    🔊
    voi aveste esclamato
    🔊
    loro ebbero esclamato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika esclamàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente esclamàre

    io esclami
    🔊
    tu esclami
    🔊
    lui/lei/Lei esclami
    🔊
    noi esclamiamo
    🔊
    voi esclamiate
    🔊
    loro esclamino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto esclamàre

    io esclamassi
    🔊
    tu esclamassi
    🔊
    lui/lei/Lei esclamasse
    🔊
    noi esclamassimo
    🔊
    voi esclamaste
    🔊
    loro esclamassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato esclamàre

    io abbia esclamato
    🔊
    tu abbia esclamato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia esclamato
    🔊
    noi abbiamo esclamato
    🔊
    voi abbiate esclamato
    🔊
    loro abbiano esclamato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato esclamàre

    io avessi esclamato
    🔊
    tu avessi esclamato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse esclamato
    🔊
    noi avessimo esclamato
    🔊
    voi aveste esclamato
    🔊
    loro avessero esclamato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika esclamàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente esclamàre

    io esclamerei
    🔊
    tu esclameresti
    🔊
    lui/lei/Lei esclamerebbe
    🔊
    noi esclameremmo
    🔊
    voi esclamereste
    🔊
    loro esclamerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato esclamàre

    io avrei esclamato
    🔊
    tu avresti esclamato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe esclamato
    🔊
    noi avremmo esclamato
    🔊
    voi avreste esclamato
    🔊
    loro avrebbero esclamato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika esclamàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo esclamàre

    tu esclama
    🔊
    noi esclamiamo
    🔊
    voi esclamate
    🔊

    Congiuntivo esclamàre

    Lei esclami
    🔊
    Che lui/lei esclami
    🔊
    Che loro esclamino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!