🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha esercitato la sua autorità. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    esercitàre : wykonywać, ćwiczyć
    e|ser|ci||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika esercitàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente esercitàre

    io esercito
    🔊
    tu eserciti
    🔊
    lui/lei/Lei esercita
    🔊
    noi esercitiamo
    🔊
    voi esercitate
    🔊
    loro esercitano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto esercitàre

    io esercitavo
    🔊
    tu esercitavi
    🔊
    lui/lei/Lei esercitava
    🔊
    noi esercitavamo
    🔊
    voi esercitavate
    🔊
    loro esercitavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice esercitàre

    io eserciterò
    🔊
    tu eserciterai
    🔊
    lui/lei/Lei eserciterà
    🔊
    noi eserciteremo
    🔊
    voi eserciterete
    🔊
    loro eserciteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto esercitàre

    io esercitai
    🔊
    tu esercitasti
    🔊
    lui/lei/Lei esercitò
    🔊
    noi esercitammo
    🔊
    voi esercitaste
    🔊
    loro esercitarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore esercitàre

    io avrò esercitato
    🔊
    tu avrai esercitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà esercitato
    🔊
    noi avremo esercitato
    🔊
    voi avrete esercitato
    🔊
    loro avranno esercitato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo esercitàre

    io ho esercitato
    🔊
    tu hai esercitato
    🔊
    lui/lei/Lei ha esercitato
    🔊
    noi abbiamo esercitato
    🔊
    voi avete esercitato
    🔊
    loro hanno esercitato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo esercitàre

    io avevo esercitato
    🔊
    tu avevi esercitato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva esercitato
    🔊
    noi avevamo esercitato
    🔊
    voi avevate esercitato
    🔊
    loro avevano esercitato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto esercitàre

    io ebbi esercitato
    🔊
    tu avesti esercitato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe esercitato
    🔊
    noi avemmo esercitato
    🔊
    voi aveste esercitato
    🔊
    loro ebbero esercitato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika esercitàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente esercitàre

    io eserciti
    🔊
    tu eserciti
    🔊
    lui/lei/Lei eserciti
    🔊
    noi esercitiamo
    🔊
    voi esercitiate
    🔊
    loro esercitino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto esercitàre

    io esercitassi
    🔊
    tu esercitassi
    🔊
    lui/lei/Lei esercitasse
    🔊
    noi esercitassimo
    🔊
    voi esercitaste
    🔊
    loro esercitassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato esercitàre

    io abbia esercitato
    🔊
    tu abbia esercitato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia esercitato
    🔊
    noi abbiamo esercitato
    🔊
    voi abbiate esercitato
    🔊
    loro abbiano esercitato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato esercitàre

    io avessi esercitato
    🔊
    tu avessi esercitato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse esercitato
    🔊
    noi avessimo esercitato
    🔊
    voi aveste esercitato
    🔊
    loro avessero esercitato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika esercitàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente esercitàre

    io eserciterei
    🔊
    tu eserciteresti
    🔊
    lui/lei/Lei eserciterebbe
    🔊
    noi eserciteremmo
    🔊
    voi esercitereste
    🔊
    loro eserciterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato esercitàre

    io avrei esercitato
    🔊
    tu avresti esercitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe esercitato
    🔊
    noi avremmo esercitato
    🔊
    voi avreste esercitato
    🔊
    loro avrebbero esercitato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika esercitàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo esercitàre

    tu esercita
    🔊
    noi esercitiamo
    🔊
    voi esercitate
    🔊

    Congiuntivo esercitàre

    Lei eserciti
    🔊
    Che lui/lei eserciti
    🔊
    Che loro esercitino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!