🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha esordito con il suo primo romanzo. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    esordìre : rozpoczynać, zaczynać
    e|sor||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika esordìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente esordìre

    io esordisco
    🔊
    tu esordisci
    🔊
    lui/lei/Lei esordisce
    🔊
    noi esordiamo
    🔊
    voi esordite
    🔊
    loro esordiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto esordìre

    io esordivo
    🔊
    tu esordivi
    🔊
    lui/lei/Lei esordiva
    🔊
    noi esordivamo
    🔊
    voi esordivate
    🔊
    loro esordivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice esordìre

    io esordirò
    🔊
    tu esordirai
    🔊
    lui/lei/Lei esordirà
    🔊
    noi esordiremo
    🔊
    voi esordirete
    🔊
    loro esordiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto esordìre

    io esordii
    🔊
    tu esordisti
    🔊
    lui/lei/Lei esordì
    🔊
    noi esordimmo
    🔊
    voi esordiste
    🔊
    loro esordirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore esordìre

    io avrò esordito
    🔊
    tu avrai esordito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà esordito
    🔊
    noi avremo esordito
    🔊
    voi avrete esordito
    🔊
    loro avranno esordito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo esordìre

    io ho esordito
    🔊
    tu hai esordito
    🔊
    lui/lei/Lei ha esordito
    🔊
    noi abbiamo esordito
    🔊
    voi avete esordito
    🔊
    loro hanno esordito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo esordìre

    io avevo esordito
    🔊
    tu avevi esordito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva esordito
    🔊
    noi avevamo esordito
    🔊
    voi avevate esordito
    🔊
    loro avevano esordito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto esordìre

    io ebbi esordito
    🔊
    tu avesti esordito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe esordito
    🔊
    noi avemmo esordito
    🔊
    voi aveste esordito
    🔊
    loro ebbero esordito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika esordìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente esordìre

    io esordisca
    🔊
    tu esordisca
    🔊
    lui/lei/Lei esordisca
    🔊
    noi esordiamo
    🔊
    voi esordiate
    🔊
    loro esordiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto esordìre

    io esordissi
    🔊
    tu esordissi
    🔊
    lui/lei/Lei esordisse
    🔊
    noi esordissimo
    🔊
    voi esordiste
    🔊
    loro esordissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato esordìre

    io abbia esordito
    🔊
    tu abbia esordito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia esordito
    🔊
    noi abbiamo esordito
    🔊
    voi abbiate esordito
    🔊
    loro abbiano esordito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato esordìre

    io avessi esordito
    🔊
    tu avessi esordito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse esordito
    🔊
    noi avessimo esordito
    🔊
    voi aveste esordito
    🔊
    loro avessero esordito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika esordìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente esordìre

    io esordirei
    🔊
    tu esordiresti
    🔊
    lui/lei/Lei esordirebbe
    🔊
    noi esordiremmo
    🔊
    voi esordireste
    🔊
    loro esorderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato esordìre

    io avrei esordito
    🔊
    tu avresti esordito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe esordito
    🔊
    noi avremmo esordito
    🔊
    voi avreste esordito
    🔊
    loro avrebbero esordito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika esordìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo esordìre

    tu esordi
    🔊
    noi esordiamo
    🔊
    voi esordite
    🔊

    Congiuntivo esordìre

    Lei esordisca
    🔊
    Che lui/lei esordisca
    🔊
    Che loro esordiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!