🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha fagocitato le sue paure. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    fagocitàre : pożerać
    fa|go|ci||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika fagocitàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente fagocitàre

    io fagocito
    🔊
    tu fagociti
    🔊
    lui/lei/Lei fagocita
    🔊
    noi fagocitiamo
    🔊
    voi fagocitate
    🔊
    loro fagocitano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto fagocitàre

    io fagocitavo
    🔊
    tu fagocitavi
    🔊
    lui/lei/Lei fagocitava
    🔊
    noi fagocitavamo
    🔊
    voi fagocitavate
    🔊
    loro fagocitavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice fagocitàre

    io fagociterò
    🔊
    tu fagociterai
    🔊
    lui/lei/Lei fagociterà
    🔊
    noi fagociteremo
    🔊
    voi fagociterete
    🔊
    loro fagociteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto fagocitàre

    io fagocitai
    🔊
    tu fagocitasti
    🔊
    lui/lei/Lei fagocitò
    🔊
    noi fagocitammo
    🔊
    voi fagocitaste
    🔊
    loro fagocitarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore fagocitàre

    io avrò fagocitato
    🔊
    tu avrai fagocitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà fagocitato
    🔊
    noi avremo fagocitato
    🔊
    voi avrete fagocitato
    🔊
    loro avranno fagocitato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo fagocitàre

    io ho fagocitato
    🔊
    tu hai fagocitato
    🔊
    lui/lei/Lei ha fagocitato
    🔊
    noi abbiamo fagocitato
    🔊
    voi avete fagocitato
    🔊
    loro hanno fagocitato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo fagocitàre

    io avevo fagocitato
    🔊
    tu avevi fagocitato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva fagocitato
    🔊
    noi avevamo fagocitato
    🔊
    voi avevate fagocitato
    🔊
    loro avevano fagocitato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto fagocitàre

    io ebbi fagocitato
    🔊
    tu avesti fagocitato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe fagocitato
    🔊
    noi avemmo fagocitato
    🔊
    voi aveste fagocitato
    🔊
    loro ebbero fagocitato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika fagocitàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente fagocitàre

    io fagociti
    🔊
    tu fagociti
    🔊
    lui/lei/Lei fagociti
    🔊
    noi fagocitiamo
    🔊
    voi fagocitiate
    🔊
    loro fagocitino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto fagocitàre

    io fagocitassi
    🔊
    tu fagocitassi
    🔊
    lui/lei/Lei fagocitasse
    🔊
    noi fagocitassimo
    🔊
    voi fagocitaste
    🔊
    loro fagocitassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato fagocitàre

    io abbia fagocitato
    🔊
    tu abbia fagocitato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia fagocitato
    🔊
    noi abbiamo fagocitato
    🔊
    voi abbiate fagocitato
    🔊
    loro abbiano fagocitato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato fagocitàre

    io avessi fagocitato
    🔊
    tu avessi fagocitato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse fagocitato
    🔊
    noi avessimo fagocitato
    🔊
    voi aveste fagocitato
    🔊
    loro avessero fagocitato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika fagocitàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente fagocitàre

    io fagociterei
    🔊
    tu fagociteresti
    🔊
    lui/lei/Lei fagociterebbe
    🔊
    noi fagociteremmo
    🔊
    voi fagocitereste
    🔊
    loro fagociterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato fagocitàre

    io avrei fagocitato
    🔊
    tu avresti fagocitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe fagocitato
    🔊
    noi avremmo fagocitato
    🔊
    voi avreste fagocitato
    🔊
    loro avrebbero fagocitato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika fagocitàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo fagocitàre

    tu fagocita
    🔊
    noi fagocitiamo
    🔊
    voi fagocitate
    🔊

    Congiuntivo fagocitàre

    Lei fagociti
    🔊
    Che lui/lei fagociti
    🔊
    Che loro fagocitino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!