🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il rumore continuo lo ha fastidito. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    fastidìre : denerwować
    fa|sti||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika fastidìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente fastidìre

    io fastidisco
    🔊
    tu fastidisci
    🔊
    lui/lei/Lei fastidisce
    🔊
    noi fastidiamo
    🔊
    voi fastidite
    🔊
    loro fastidiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto fastidìre

    io fastidivo
    🔊
    tu fastidivi
    🔊
    lui/lei/Lei fastidiva
    🔊
    noi fastidivamo
    🔊
    voi fastidivate
    🔊
    loro fastidivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice fastidìre

    io fastidirò
    🔊
    tu fastidirai
    🔊
    lui/lei/Lei fastidirà
    🔊
    noi fastidiremo
    🔊
    voi fastidirete
    🔊
    loro fastidiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto fastidìre

    io fastidii
    🔊
    tu fastidisti
    🔊
    lui/lei/Lei fastidì
    🔊
    noi fastidimmo
    🔊
    voi fastidiste
    🔊
    loro fastidirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore fastidìre

    io avrò fastidito
    🔊
    tu avrai fastidito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà fastidito
    🔊
    noi avremo fastidito
    🔊
    voi avrete fastidito
    🔊
    loro avranno fastidito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo fastidìre

    io ho fastidito
    🔊
    tu hai fastidito
    🔊
    lui/lei/Lei ha fastidito
    🔊
    noi abbiamo fastidito
    🔊
    voi avete fastidito
    🔊
    loro hanno fastidito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo fastidìre

    io avevo fastidito
    🔊
    tu avevi fastidito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva fastidito
    🔊
    noi avevamo fastidito
    🔊
    voi avevate fastidito
    🔊
    loro avevano fastidito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto fastidìre

    io ebbi fastidito
    🔊
    tu avesti fastidito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe fastidito
    🔊
    noi avemmo fastidito
    🔊
    voi aveste fastidito
    🔊
    loro ebbero fastidito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika fastidìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente fastidìre

    io fastidisca
    🔊
    tu fastidisca
    🔊
    lui/lei/Lei fastidisca
    🔊
    noi fastidiamo
    🔊
    voi fastidiate
    🔊
    loro fastidiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto fastidìre

    io fastidissi
    🔊
    tu fastidissi
    🔊
    lui/lei/Lei fastidisse
    🔊
    noi fastidissimo
    🔊
    voi fastidiste
    🔊
    loro fastidissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato fastidìre

    io abbia fastidito
    🔊
    tu abbia fastidito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia fastidito
    🔊
    noi abbiamo fastidito
    🔊
    voi abbiate fastidito
    🔊
    loro abbiano fastidito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato fastidìre

    io avessi fastidito
    🔊
    tu avessi fastidito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse fastidito
    🔊
    noi avessimo fastidito
    🔊
    voi aveste fastidito
    🔊
    loro avessero fastidito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika fastidìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente fastidìre

    io fastidirei
    🔊
    tu fastidiresti
    🔊
    lui/lei/Lei fastidirebbe
    🔊
    noi fastidiremmo
    🔊
    voi fastidireste
    🔊
    loro fastiderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato fastidìre

    io avrei fastidito
    🔊
    tu avresti fastidito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe fastidito
    🔊
    noi avremmo fastidito
    🔊
    voi avreste fastidito
    🔊
    loro avrebbero fastidito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika fastidìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo fastidìre

    tu fastidi
    🔊
    noi fastidiamo
    🔊
    voi fastidite
    🔊

    Congiuntivo fastidìre

    Lei fastidisca
    🔊
    Che lui/lei fastidisca
    🔊
    Che loro fastidiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!