W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Non dovresti fastidire gli altri con le tue lamentele.
fastidire : denerwować
fa|sti|dì|re
: (accento grave)
indicativo fastidire. Tryb oznajmujący czasownika fastidire
Tempo semplice
fastidire presente |
||
io | fastidisco |
🔊
|
tu | fastidisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | fastidisce |
🔊
|
noi | fastidiamo |
🔊
|
voi | fastidite |
🔊
|
loro | fastidiscono |
🔊
|
Tempo semplice
fastidire imperfetto |
||
io | fastidivo |
🔊
|
tu | fastidivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | fastidiva |
🔊
|
noi | fastidivamo |
🔊
|
voi | fastidivate |
🔊
|
loro | fastidivano |
🔊
|
Tempo semplice
fastidire futuro semplice |
||
io | fastidirò |
🔊
|
tu | fastidirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | fastidirà |
🔊
|
noi | fastidiremo |
🔊
|
voi | fastidirete |
🔊
|
loro | fastidiranno |
🔊
|
Tempo semplice
fastidire passato remoto |
||
io | fastidii |
🔊
|
tu | fastidisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | fastidì |
🔊
|
noi | fastidimmo |
🔊
|
voi | fastidiste |
🔊
|
loro | fastidirono |
🔊
|
Tempo composto
fastidire futuro anteriore |
||
io | avrò fastidito |
🔊
|
tu | avrai fastidito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà fastidito |
🔊
|
noi | avremo fastidito |
🔊
|
voi | avrete fastidito |
🔊
|
loro | avranno fastidito |
🔊
|
Tempo composto
fastidire passato prossimo |
||
io | ho fastidito |
🔊
|
tu | hai fastidito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha fastidito |
🔊
|
noi | abbiamo fastidito |
🔊
|
voi | avete fastidito |
🔊
|
loro | hanno fastidito |
🔊
|
Tempo composto
fastidire trapassato prossimo |
||
io | avevo fastidito |
🔊
|
tu | avevi fastidito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva fastidito |
🔊
|
noi | avevamo fastidito |
🔊
|
voi | avevate fastidito |
🔊
|
loro | avevano fastidito |
🔊
|
Tempo composto
fastidire trapassato remoto |
||
io | ebbi fastidito |
🔊
|
tu | avesti fastidito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe fastidito |
🔊
|
noi | avemmo fastidito |
🔊
|
voi | aveste fastidito |
🔊
|
loro | ebbero fastidito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo fastidire. Tryb łączący czasownika fastidire
Tempo semplice
fastidire congiuntivo presente |
||
io | fastidisca |
🔊
|
tu | fastidisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | fastidisca |
🔊
|
noi | fastidiamo |
🔊
|
voi | fastidiate |
🔊
|
loro | fastidiscano |
🔊
|
Tempo semplice
fastidire congiuntivo imperfetto |
||
io | fastidissi |
🔊
|
tu | fastidissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | fastidisse |
🔊
|
noi | fastidissimo |
🔊
|
voi | fastidiste |
🔊
|
loro | fastidissero |
🔊
|
Tempo composto
fastidire congiuntivo passato |
||
io | abbia fastidito |
🔊
|
tu | abbia fastidito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia fastidito |
🔊
|
noi | abbiamo fastidito |
🔊
|
voi | abbiate fastidito |
🔊
|
loro | abbiano fastidito |
🔊
|
Tempo composto
fastidire congiuntivo trapassato |
||
io | avessi fastidito |
🔊
|
tu | avessi fastidito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse fastidito |
🔊
|
noi | avessimo fastidito |
🔊
|
voi | aveste fastidito |
🔊
|
loro | avessero fastidito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale fastidire. Tryb warunkowy czasownika fastidire
Tempo semplice
fastidire condizionale presente |
||
io | fastidirei |
🔊
|
tu | fastidiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | fastidirebbe |
🔊
|
noi | fastidiremmo |
🔊
|
voi | fastidireste |
🔊
|
loro | fastiderebbero |
🔊
|
Tempo composto
fastidire condizionale passato |
||
io | avrei fastidito |
🔊
|
tu | avresti fastidito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe fastidito |
🔊
|
noi | avremmo fastidito |
🔊
|
voi | avreste fastidito |
🔊
|
loro | avrebbero fastidito |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo fastidire. Tryb rozkazujący czasownika fastidire
fastidire imperativo |
||
tu | fastidi |
🔊
|
noi | fastidiamo |
🔊
|
voi | fastidite |
🔊
|
fastidire congiuntivo esortativo |
||
Lei | fastidisca |
🔊
|
Che lui/lei | fastidisca |
🔊
|
Che loro | fastidiscano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!