🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha fedito la questione. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    fedìre : ranić, skrzywdzić
    fe||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika fedìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente fedìre

    io fedisco
    🔊
    tu fedisci
    🔊
    lui/lei/Lei fedisce
    🔊
    noi fediamo
    🔊
    voi fedite
    🔊
    loro fediscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto fedìre

    io fedivo
    🔊
    tu fedivi
    🔊
    lui/lei/Lei fediva
    🔊
    noi fedivamo
    🔊
    voi fedivate
    🔊
    loro fedivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice fedìre

    io fedirò
    🔊
    tu fedirai
    🔊
    lui/lei/Lei fedirà
    🔊
    noi fediremo
    🔊
    voi fedirete
    🔊
    loro fediranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto fedìre

    io fedii
    🔊
    tu fedisti
    🔊
    lui/lei/Lei fedì
    🔊
    noi fedimmo
    🔊
    voi fediste
    🔊
    loro fedirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore fedìre

    io avrò fedito
    🔊
    tu avrai fedito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà fedito
    🔊
    noi avremo fedito
    🔊
    voi avrete fedito
    🔊
    loro avranno fedito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo fedìre

    io ho fedito
    🔊
    tu hai fedito
    🔊
    lui/lei/Lei ha fedito
    🔊
    noi abbiamo fedito
    🔊
    voi avete fedito
    🔊
    loro hanno fedito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo fedìre

    io avevo fedito
    🔊
    tu avevi fedito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva fedito
    🔊
    noi avevamo fedito
    🔊
    voi avevate fedito
    🔊
    loro avevano fedito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto fedìre

    io ebbi fedito
    🔊
    tu avesti fedito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe fedito
    🔊
    noi avemmo fedito
    🔊
    voi aveste fedito
    🔊
    loro ebbero fedito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika fedìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente fedìre

    io fedisca
    🔊
    tu fedisca
    🔊
    lui/lei/Lei fedisca
    🔊
    noi fediamo
    🔊
    voi fediate
    🔊
    loro fediscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto fedìre

    io fedissi
    🔊
    tu fedissi
    🔊
    lui/lei/Lei fedisse
    🔊
    noi fedissimo
    🔊
    voi fediste
    🔊
    loro fedissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato fedìre

    io abbia fedito
    🔊
    tu abbia fedito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia fedito
    🔊
    noi abbiamo fedito
    🔊
    voi abbiate fedito
    🔊
    loro abbiano fedito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato fedìre

    io avessi fedito
    🔊
    tu avessi fedito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse fedito
    🔊
    noi avessimo fedito
    🔊
    voi aveste fedito
    🔊
    loro avessero fedito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika fedìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente fedìre

    io fedirei
    🔊
    tu fediresti
    🔊
    lui/lei/Lei fedirebbe
    🔊
    noi fediremmo
    🔊
    voi fedireste
    🔊
    loro fedirebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato fedìre

    io avrei fedito
    🔊
    tu avresti fedito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe fedito
    🔊
    noi avremmo fedito
    🔊
    voi avreste fedito
    🔊
    loro avrebbero fedito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika fedìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo fedìre

    tu fedisci
    🔊
    noi fediamo
    🔊
    voi fedite
    🔊

    Congiuntivo fedìre

    Lei fedisca
    🔊
    Che lui/lei fedisca
    🔊
    Che loro fediscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!