🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Mi ha ferito con una parola dura.
    verbo irregolare
    fedire : ranić, skrzywdzić
    fe||re : (accento grave)

    indicativo fedire. Tryb oznajmujący czasownika fedire


    Tempo semplice

    fedire presente

    io fedisco
    🔊
    tu fedisci
    🔊
    lui/lei/Lei fedisce
    🔊
    noi fediamo
    🔊
    voi fedite
    🔊
    loro fediscono
    🔊
    Tempo semplice

    fedire imperfetto

    io fedivo
    🔊
    tu fedivi
    🔊
    lui/lei/Lei fediva
    🔊
    noi fedivamo
    🔊
    voi fedivate
    🔊
    loro fedivano
    🔊

    Tempo semplice

    fedire futuro semplice

    io fedirò
    🔊
    tu fedirai
    🔊
    lui/lei/Lei fedirà
    🔊
    noi fediremo
    🔊
    voi fedirete
    🔊
    loro fediranno
    🔊
    Tempo semplice

    fedire passato remoto

    io fedii
    🔊
    tu fedisti
    🔊
    lui/lei/Lei fedì
    🔊
    noi fedimmo
    🔊
    voi fediste
    🔊
    loro fedirono
    🔊

    Tempo composto

    fedire futuro anteriore

    io avrò fedito
    🔊
    tu avrai fedito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà fedito
    🔊
    noi avremo fedito
    🔊
    voi avrete fedito
    🔊
    loro avranno fedito
    🔊
    Tempo composto

    fedire passato prossimo

    io ho fedito
    🔊
    tu hai fedito
    🔊
    lui/lei/Lei ha fedito
    🔊
    noi abbiamo fedito
    🔊
    voi avete fedito
    🔊
    loro hanno fedito
    🔊

    Tempo composto

    fedire trapassato prossimo

    io avevo fedito
    🔊
    tu avevi fedito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva fedito
    🔊
    noi avevamo fedito
    🔊
    voi avevate fedito
    🔊
    loro avevano fedito
    🔊
    Tempo composto

    fedire trapassato remoto

    io ebbi fedito
    🔊
    tu avesti fedito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe fedito
    🔊
    noi avemmo fedito
    🔊
    voi aveste fedito
    🔊
    loro ebbero fedito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo fedire. Tryb łączący czasownika fedire


    Tempo semplice

    fedire congiuntivo presente

    io fedisca
    🔊
    tu fedisca
    🔊
    lui/lei/Lei fedisca
    🔊
    noi fediamo
    🔊
    voi fediate
    🔊
    loro fediscano
    🔊
    Tempo semplice

    fedire congiuntivo imperfetto

    io fedissi
    🔊
    tu fedissi
    🔊
    lui/lei/Lei fedisse
    🔊
    noi fedissimo
    🔊
    voi fediste
    🔊
    loro fedissero
    🔊

    Tempo composto

    fedire congiuntivo passato

    io abbia fedito
    🔊
    tu abbia fedito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia fedito
    🔊
    noi abbiamo fedito
    🔊
    voi abbiate fedito
    🔊
    loro abbiano fedito
    🔊
    Tempo composto

    fedire congiuntivo trapassato

    io avessi fedito
    🔊
    tu avessi fedito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse fedito
    🔊
    noi avessimo fedito
    🔊
    voi aveste fedito
    🔊
    loro avessero fedito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale fedire. Tryb warunkowy czasownika fedire


    Tempo semplice

    fedire condizionale presente

    io fedirei
    🔊
    tu fediresti
    🔊
    lui/lei/Lei fedirebbe
    🔊
    noi fediremmo
    🔊
    voi fedireste
    🔊
    loro fedirebbero
    🔊
    Tempo composto

    fedire condizionale passato

    io avrei fedito
    🔊
    tu avresti fedito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe fedito
    🔊
    noi avremmo fedito
    🔊
    voi avreste fedito
    🔊
    loro avrebbero fedito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo fedire. Tryb rozkazujący czasownika fedire


    fedire imperativo

    tu fedisci
    🔊
    noi fediamo
    🔊
    voi fedite
    🔊

    fedire congiuntivo esortativo

    Lei fedisca
    🔊
    Che lui/lei fedisca
    🔊
    Che loro fediscano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!