🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha ferito il suo avversario. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    ferìre : ranić
    fe||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika ferìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente ferìre

    io ferisco
    🔊
    tu ferisci
    🔊
    lui/lei/Lei ferisce
    🔊
    noi feriamo
    🔊
    voi ferite
    🔊
    loro feriscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto ferìre

    io ferivo
    🔊
    tu ferivi
    🔊
    lui/lei/Lei feriva
    🔊
    noi ferivamo
    🔊
    voi ferivate
    🔊
    loro ferivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice ferìre

    io ferirò
    🔊
    tu ferirai
    🔊
    lui/lei/Lei ferirà
    🔊
    noi feriremo
    🔊
    voi ferirete
    🔊
    loro feriranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto ferìre

    io ferii
    🔊
    tu feristi
    🔊
    lui/lei/Lei ferì
    🔊
    noi ferimmo
    🔊
    voi feriste
    🔊
    loro ferirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore ferìre

    io avrò ferito
    🔊
    tu avrai ferito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà ferito
    🔊
    noi avremo ferito
    🔊
    voi avrete ferito
    🔊
    loro avranno ferito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo ferìre

    io ho ferito
    🔊
    tu hai ferito
    🔊
    lui/lei/Lei ha ferito
    🔊
    noi abbiamo ferito
    🔊
    voi avete ferito
    🔊
    loro hanno ferito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo ferìre

    io avevo ferito
    🔊
    tu avevi ferito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva ferito
    🔊
    noi avevamo ferito
    🔊
    voi avevate ferito
    🔊
    loro avevano ferito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto ferìre

    io ebbi ferito
    🔊
    tu avesti ferito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe ferito
    🔊
    noi avemmo ferito
    🔊
    voi aveste ferito
    🔊
    loro ebbero ferito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika ferìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente ferìre

    io ferisca
    🔊
    tu ferisca
    🔊
    lui/lei/Lei ferisca
    🔊
    noi feriamo
    🔊
    voi feriate
    🔊
    loro feriscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto ferìre

    io ferissi
    🔊
    tu ferissi
    🔊
    lui/lei/Lei ferisse
    🔊
    noi ferissimo
    🔊
    voi feriste
    🔊
    loro ferissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato ferìre

    io abbia ferito
    🔊
    tu abbia ferito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia ferito
    🔊
    noi abbiamo ferito
    🔊
    voi abbiate ferito
    🔊
    loro abbiano ferito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato ferìre

    io avessi ferito
    🔊
    tu avessi ferito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse ferito
    🔊
    noi avessimo ferito
    🔊
    voi aveste ferito
    🔊
    loro avessero ferito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika ferìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente ferìre

    io ferirei
    🔊
    tu feriresti
    🔊
    lui/lei/Lei ferirebbe
    🔊
    noi feriremmo
    🔊
    voi ferireste
    🔊
    loro fererebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato ferìre

    io avrei ferito
    🔊
    tu avresti ferito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe ferito
    🔊
    noi avremmo ferito
    🔊
    voi avreste ferito
    🔊
    loro avrebbero ferito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika ferìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo ferìre

    tu feri
    🔊
    noi feriamo
    🔊
    voi ferite
    🔊

    Congiuntivo ferìre

    Lei ferisca
    🔊
    Che lui/lei ferisca
    🔊
    Che loro feriscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!