🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Si era ferito durante la battaglia. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    ferìrsi : zranić się
    fe|rìr|si : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika ferìrsi

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente ferìrsi

    io mi ferisco
    🔊
    tu ti ferisci
    🔊
    lui/lei/Lei si ferisce
    🔊
    noi ci feriamo
    🔊
    voi vi ferite
    🔊
    loro si feriscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto ferìrsi

    io mi ferivo
    🔊
    tu ti ferivi
    🔊
    lui/lei/Lei si feriva
    🔊
    noi ci ferivamo
    🔊
    voi vi ferivate
    🔊
    loro si ferivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice ferìrsi

    io mi ferirò
    🔊
    tu ti ferirai
    🔊
    lui/lei/Lei si ferirà
    🔊
    noi ci feriremo
    🔊
    voi vi ferirete
    🔊
    loro si feriranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto ferìrsi

    io mi ferii
    🔊
    tu ti feristi
    🔊
    lui/lei/Lei si ferì
    🔊
    noi ci ferimmo
    🔊
    voi vi feriste
    🔊
    loro si ferirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore ferìrsi

    io mi sarò ferito(a)
    🔊
    tu ti sarai ferito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà ferito(a)
    🔊
    noi ci saremo feriti(e)
    🔊
    voi vi sarete feriti(e)
    🔊
    loro si saranno feriti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo ferìrsi

    io mi sono ferito(a)
    🔊
    tu ti sei ferito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è ferito(a)
    🔊
    noi ci siamo feriti(e)
    🔊
    voi vi siete feriti(e)
    🔊
    loro si sono feriti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo ferìrsi

    io mi ero ferito(a)
    🔊
    tu ti eri ferito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era ferito(a)
    🔊
    noi ci eravamo feriti(e)
    🔊
    voi vi eravate feriti(e)
    🔊
    loro si erano feriti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto ferìrsi

    io mi fui ferito(a)
    🔊
    tu ti fosti ferito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu ferito(a)
    🔊
    noi ci fummo feriti(e)
    🔊
    voi vi foste feriti(e)
    🔊
    loro si furono feriti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika ferìrsi

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente ferìrsi

    io mi ferisca
    🔊
    tu ti ferisca
    🔊
    lui/lei/Lei si ferisca
    🔊
    noi ci feriamo
    🔊
    voi vi feriate
    🔊
    loro si feriscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto ferìrsi

    io mi ferissi
    🔊
    tu ti ferissi
    🔊
    lui/lei/Lei si ferisse
    🔊
    noi ci ferissimo
    🔊
    voi vi feriste
    🔊
    loro si ferissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato ferìrsi

    io mi sia ferito(a)
    🔊
    tu ti sia ferito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia ferito(a)
    🔊
    noi ci siamo feriti(e)
    🔊
    voi vi siate feriti(e)
    🔊
    loro si siano feriti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato ferìrsi

    io mi fossi ferito(a)
    🔊
    tu ti fossi ferito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse ferito(a)
    🔊
    noi ci fossimo feriti(e)
    🔊
    voi vi foste feriti(e)
    🔊
    loro si fossero feriti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika ferìrsi

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente ferìrsi

    io mi ferirei
    🔊
    tu ti feriresti
    🔊
    lui/lei/Lei si ferirebbe
    🔊
    noi ci feriremmo
    🔊
    voi vi ferireste
    🔊
    loro si ferirebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato ferìrsi

    io mi sarei ferito(a)
    🔊
    tu ti saresti ferito(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe ferito(a)
    🔊
    noi ci saremmo feriti(e)
    🔊
    voi vi sareste feriti(e)
    🔊
    loro si sarebbero feriti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika ferìrsi

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo ferìrsi

    tu ferisciti
    🔊
    noi feriamoci
    🔊
    voi feritevi
    🔊

    Congiuntivo ferìrsi

    Lei si ferisca
    🔊
    Che lui/lei si ferisca
    🔊
    Che loro si feriscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!