🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno figurato tra i migliori artisti. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    figuràre : przedstawiać
    fi|gu||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika figuràre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente figuràre

    io figuro
    🔊
    tu figuri
    🔊
    lui/lei/Lei figura
    🔊
    noi figuriamo
    🔊
    voi figurate
    🔊
    loro figurano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto figuràre

    io figuravo
    🔊
    tu figuravi
    🔊
    lui/lei/Lei figurava
    🔊
    noi figuravamo
    🔊
    voi figuravate
    🔊
    loro figuravano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice figuràre

    io figurerò
    🔊
    tu figurerai
    🔊
    lui/lei/Lei figurerà
    🔊
    noi figureremo
    🔊
    voi figurerete
    🔊
    loro figureranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto figuràre

    io figurai
    🔊
    tu figurasti
    🔊
    lui/lei/Lei figurò
    🔊
    noi figurammo
    🔊
    voi figuraste
    🔊
    loro figurarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore figuràre

    io avrò figurato
    🔊
    tu avrai figurato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà figurato
    🔊
    noi avremo figurato
    🔊
    voi avrete figurato
    🔊
    loro avranno figurato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo figuràre

    io ho figurato
    🔊
    tu hai figurato
    🔊
    lui/lei/Lei ha figurato
    🔊
    noi abbiamo figurato
    🔊
    voi avete figurato
    🔊
    loro hanno figurato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo figuràre

    io avevo figurato
    🔊
    tu avevi figurato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva figurato
    🔊
    noi avevamo figurato
    🔊
    voi avevate figurato
    🔊
    loro avevano figurato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto figuràre

    io ebbi figurato
    🔊
    tu avesti figurato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe figurato
    🔊
    noi avemmo figurato
    🔊
    voi aveste figurato
    🔊
    loro ebbero figurato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika figuràre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente figuràre

    io figuri
    🔊
    tu figuri
    🔊
    lui/lei/Lei figuri
    🔊
    noi figuriamo
    🔊
    voi figuriate
    🔊
    loro figurino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto figuràre

    io figurassi
    🔊
    tu figurassi
    🔊
    lui/lei/Lei figurasse
    🔊
    noi figurassimo
    🔊
    voi figuraste
    🔊
    loro figurassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato figuràre

    io abbia figurato
    🔊
    tu abbia figurato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia figurato
    🔊
    noi abbiamo figurato
    🔊
    voi abbiate figurato
    🔊
    loro abbiano figurato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato figuràre

    io avessi figurato
    🔊
    tu avessi figurato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse figurato
    🔊
    noi avessimo figurato
    🔊
    voi aveste figurato
    🔊
    loro avessero figurato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika figuràre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente figuràre

    io figurerei
    🔊
    tu figureresti
    🔊
    lui/lei/Lei figurerebbe
    🔊
    noi figureremmo
    🔊
    voi figurereste
    🔊
    loro figurerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato figuràre

    io avrei figurato
    🔊
    tu avresti figurato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe figurato
    🔊
    noi avremmo figurato
    🔊
    voi avreste figurato
    🔊
    loro avrebbero figurato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika figuràre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo figuràre

    tu figura
    🔊
    noi figuriamo
    🔊
    voi figurate
    🔊

    Congiuntivo figuràre

    Lei figuri
    🔊
    Che lui/lei figuri
    🔊
    Che loro figurino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!