🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha finto di essere malato. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    fìngere : udawać
    fìn|ge|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika fìngere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente fìngere

    io fingo
    🔊
    tu fingi
    🔊
    lui/lei/Lei finge
    🔊
    noi fingiamo
    🔊
    voi fingete
    🔊
    loro fingono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto fìngere

    io fingevo
    🔊
    tu fingevi
    🔊
    lui/lei/Lei fingeva
    🔊
    noi fingevamo
    🔊
    voi fingevate
    🔊
    loro fingevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice fìngere

    io fingerò
    🔊
    tu fingerai
    🔊
    lui/lei/Lei fingerà
    🔊
    noi fingeremo
    🔊
    voi fingerete
    🔊
    loro fingeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto fìngere

    io finsi
    🔊
    tu fingesti
    🔊
    lui/lei/Lei finse
    🔊
    noi fingemmo
    🔊
    voi fingeste
    🔊
    loro finsero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore fìngere

    io avrò finto
    🔊
    tu avrai finto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà finto
    🔊
    noi avremo finto
    🔊
    voi avrete finto
    🔊
    loro avranno finto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo fìngere

    io ho finto
    🔊
    tu hai finto
    🔊
    lui/lei/Lei ha finto
    🔊
    noi abbiamo finto
    🔊
    voi avete finto
    🔊
    loro hanno finto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo fìngere

    io avevo finto
    🔊
    tu avevi finto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva finto
    🔊
    noi avevamo finto
    🔊
    voi avevate finto
    🔊
    loro avevano finto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto fìngere

    io ebbi finto
    🔊
    tu avesti finto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe finto
    🔊
    noi avemmo finto
    🔊
    voi aveste finto
    🔊
    loro ebbero finto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika fìngere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente fìngere

    io finga
    🔊
    tu finga
    🔊
    lui/lei/Lei finga
    🔊
    noi fingiamo
    🔊
    voi fingiate
    🔊
    loro fingano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto fìngere

    io fingessi
    🔊
    tu fingessi
    🔊
    lui/lei/Lei fingesse
    🔊
    noi fingessimo
    🔊
    voi fingeste
    🔊
    loro fingessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato fìngere

    io abbia finto
    🔊
    tu abbia finto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia finto
    🔊
    noi abbiamo finto
    🔊
    voi abbiate finto
    🔊
    loro abbiano finto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato fìngere

    io avessi finto
    🔊
    tu avessi finto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse finto
    🔊
    noi avessimo finto
    🔊
    voi aveste finto
    🔊
    loro avessero finto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika fìngere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente fìngere

    io fingerei
    🔊
    tu fingeresti
    🔊
    lui/lei/Lei fingerebbe
    🔊
    noi fingeremmo
    🔊
    voi fingereste
    🔊
    loro fingerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato fìngere

    io avrei finto
    🔊
    tu avresti finto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe finto
    🔊
    noi avremmo finto
    🔊
    voi avreste finto
    🔊
    loro avrebbero finto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika fìngere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo fìngere

    tu fingi
    🔊
    noi fingiamo
    🔊
    voi fingete
    🔊

    Congiuntivo fìngere

    Lei finga
    🔊
    Che lui/lei finga
    🔊
    Che loro fingano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!