🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno finito di lavorare tardi. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    finìre : kończyć
    fi||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika finìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente finìre

    io finisco
    🔊
    tu finisci
    🔊
    lui/lei/Lei finisce
    🔊
    noi finiamo
    🔊
    voi finite
    🔊
    loro finiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto finìre

    io finivo
    🔊
    tu finivi
    🔊
    lui/lei/Lei finiva
    🔊
    noi finivamo
    🔊
    voi finivate
    🔊
    loro finivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice finìre

    io finirò
    🔊
    tu finirai
    🔊
    lui/lei/Lei finirà
    🔊
    noi finiremo
    🔊
    voi finirete
    🔊
    loro finiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto finìre

    io finii
    🔊
    tu finisti
    🔊
    lui/lei/Lei finì
    🔊
    noi finimmo
    🔊
    voi finiste
    🔊
    loro finirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore finìre

    io avrò finito
    🔊
    tu avrai finito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà finito
    🔊
    noi avremo finito
    🔊
    voi avrete finito
    🔊
    loro avranno finito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo finìre

    io ho finito
    🔊
    tu hai finito
    🔊
    lui/lei/Lei ha finito
    🔊
    noi abbiamo finito
    🔊
    voi avete finito
    🔊
    loro hanno finito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo finìre

    io avevo finito
    🔊
    tu avevi finito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva finito
    🔊
    noi avevamo finito
    🔊
    voi avevate finito
    🔊
    loro avevano finito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto finìre

    io ebbi finito
    🔊
    tu avesti finito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe finito
    🔊
    noi avemmo finito
    🔊
    voi aveste finito
    🔊
    loro ebbero finito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika finìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente finìre

    io finisca
    🔊
    tu finisca
    🔊
    lui/lei/Lei finisca
    🔊
    noi finiamo
    🔊
    voi finiate
    🔊
    loro finiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto finìre

    io finissi
    🔊
    tu finissi
    🔊
    lui/lei/Lei finisse
    🔊
    noi finissimo
    🔊
    voi finiste
    🔊
    loro finissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato finìre

    io abbia finito
    🔊
    tu abbia finito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia finito
    🔊
    noi abbiamo finito
    🔊
    voi abbiate finito
    🔊
    loro abbiano finito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato finìre

    io avessi finito
    🔊
    tu avessi finito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse finito
    🔊
    noi avessimo finito
    🔊
    voi aveste finito
    🔊
    loro avessero finito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika finìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente finìre

    io finirei
    🔊
    tu finiresti
    🔊
    lui/lei/Lei finirebbe
    🔊
    noi finiremmo
    🔊
    voi finireste
    🔊
    loro finerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato finìre

    io avrei finito
    🔊
    tu avresti finito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe finito
    🔊
    noi avremmo finito
    🔊
    voi avreste finito
    🔊
    loro avrebbero finito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika finìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo finìre

    tu fini
    🔊
    noi finiamo
    🔊
    voi finite
    🔊

    Congiuntivo finìre

    Lei finisca
    🔊
    Che lui/lei finisca
    🔊
    Che loro finiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!